Reakcji dziecka z ADHD często nie da się przewidzieć. Najtrudniejsze do zaakceptowania w chwili niekontrolowanego zachowania dziecka jest zastosowanie proponowanej przez specjalistów strategii niezwracania uwagi na jego zachowanie i spokojne oczekiwanie na wygaszenie emocji. W takich sytuacjach nauczycielom towarzyszy jednak niepokój o bezpieczeństwo samego dziecka i innych przedszkolaków, co budzi silne emocje i utrudnia zajęcie pozycji „obserwatora”. W takim przypadku należy więc racjonalnie ocenić:
Praca z dzieckiem z ADHD w przedszkolu – strategia niezwracania uwagi
Kategoria: Bezpieczeństwo i opieka
Data: 10-02-2015 r.
Pracując z dzieckiem z ADHD należy być konsekwentnym oraz stosować zasadę wzmocnień pozytywnych. Komunikując się z przedszkolakiem cierpiącym na to zaburzenie trzeba kierować do niego polecenia jasne i krótkie, mówiące o tym co ma zrobić, a nie czego nie robić.
-
czy zachowanie dziecka zagraża jego bezpieczeństwu lub bezpieczeństwu innych dzieci w grupie – jeśli nie nauczyciel może próbować bezpiecznie unieruchomić dziecko (do czasu całkowitego uspokojenia, w tym czasie nie powinien rozmawiać z dzieckiem) lub ustąpić mu i wezwać pomoc (jeśli ocenia, że sam nie poradzi sobie z wybuchem).
W przedszkolu powinien istnieć system powiadamiania o potencjalnym zagrożeniu (np. zainstalowany w sali dzwonek).
-
jeśli w ocenie nauczyciela zachowanie dziecka nie zagraża jego bezpieczeństwu i bezpieczeństwu innych dzieci nauczyciel nie musi podejmować interwencji, może spokojnie poczekać na wyciszenie przedszkolaka, powinien jednak kontrolować sytuację i reagować stosownie do zmieniających się okoliczności.
Po zakończeniu wybuchu specjaliści każdorazowo zalecają: odesłanie (w celu uspokojenia emocji nauczyciela i dziecka) oraz zastosowanie konsekwencji - posprzątanie (naturalne konsekwencje zadośćuczynienia za straty, do których doszło w trakcie wybuchu) i przeproszenie wszystkich osób (również dzieci) zaangażowanych w trudną sytuację. Takie (konsekwentne) zachowanie dorosłych jest konieczne, by dziecko, chcąc uniknąć konsekwencji, miało motywację do zmiany zachowania i konstruktywnego sposobu rozładowywania emocji.
Całą sytuację należy również omówić z rodzicami. Poinformować o podjętych działaniach, uruchomionych konsekwencjach, zaprosić do ewentualnego wsparcia dziecka w chwili przeprosin.
Podstawa prawna:
-
art. 33 ust.1 pkt 3, art. 33 ust. 2 pkt 1, art. 39 ust. 3 pkt 1 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 ze zm.),
-
§ 5, § 19 ust. 3, 5 i 9, § 22 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno- pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. z 2013 r. poz. 532),
-
§ 20 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 29 sierpnia 2014 r. w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji (Dz. U. z 2014 r. poz. 1170).
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
