Rodzice nie powinni wyręczać dziecka mającego problemy z nauką

Data: 12-04-2013 r.

Niechęć dziecka do nauki czasem pojawia się nagle i równie szybko znika. Często wynika z wpływu grupy rówieśniczej. Problemy z nauką mogą jednak pojawiać się już na początku edukacji i trwać nieprzerwanie. Jak wówczas zmotywować dziecko i zainteresować je pracą szkolną?

Rodzice mają ograniczone możliwości, aby zmienić sytuację dziecka mającego problemy z nauką. Mogą jednak podjąć pewne kroki:

  • obserwować swoje dziecko - dowiedzieć się, co lubi robić. Niech to będzie cokolwiek – oglądanie telewizji, korzystanie z komputera, rozmowy przez telefon, spędzanie czasu ze znajomymi. Zapewne znajdzie się coś, na czym jednak dziecku zależy. To co dziecko lubi robić może zostać w przyszłości wykorzystane przez rodzica jako motywatory do działania;
  • rozmawiać z dzieckiem (wtedy, kiedy jest do tego skłonne) o jego potrzebach i pragnieniach na przyszłość. Można się do nich odnosić w późniejszych rozmowach, np.: Chcesz podróżować? Będzie ci łatwiej kiedy nauczysz się angielskiego;
  • zachować spokój. Należy unikać krzyczenia, proszenia czy, tym bardziej, błagania dziecka o naukę i podjęcie obowiązków. Takie zachowania pokazują, że jesteś sfrustrowany, nie masz kontroli nad sytuacją, że brak ci pomysłów;
  • mówić dziecku, że zależy im jego przyszłości, dobrych ocenach, na tym aby sobie radziło w szkole. Jednocześnie nie przejmować całkowitej odpowiedzialności za problemy z nauką dziecka. Należy pozwolić mu popełniać błędy i ponosić ich konsekwencje;

 

  • nie wyręczać dziecka. Praca domowa to jego odpowiedzialność. Należy jednak być dostępnym w razie gdyby dziecko potrzebowało pomocy - udzielać jej i powracać do swoich zajęć;
  • być jak trener drużyny sportowej - chwalić konkretne zachowania, dostrzegać postępy i drobne zmiany, zagrzewać do dalszego wysiłku – tym samym motywując do nauki;
  • ustalać terminy wykonania różnych zadań. Na początku konieczne może się okazać rozliczanie się z podjętych zobowiązań. Niech wykonanie zadań będzie przepustką do robienia tego, co dziecko robić lubi (patrz punkt 1);
  • nie prawić kazań gdy dziecko ponosi porażkę. Należy porozmawiać z nim o tym, jakie wnioski zamierza wyciągnąć z tej sytuacji, co zrobi inaczej w przyszłości - być zorientowanym na przyszłość, nie przeszłość. Jeśli dziecko nie ma pomysłów (lub tak twierdzi), można coś zaproponować i poprosić o wybór jednej z opcji.

Beata Zielińska-Rocha, psycholog, psychoterapeutka


Zobacz także:

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

Jak nauczyć dziecko dbania o porządek

pobierz

Jak oduczyć dziecko przeklinania

pobierz

Nowe zasady oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów

pobierz

Reforma oświaty

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 29978 )
Array ( [docId] => 29978 )