Pierwszym krokiem w myśleniu o działaniach naprawczych jest rozpoznanie problemu.
Rzetelna diagnoza warunkiem skuteczności programu naprawczego w szkole
Niekiedy w szkole program naprawczy może okazać się koniecznością. Jego budowę zawsze powinna poprzedzać rzetelna diagnoza źródeł problemu. Jest to niezbędne, aby zaplanowane działania prowadziły do rzeczywistej, a nie tylko pozorowanej zmiany.
Diagnoza wstępna
W trakcie wstępnej diagnozy warto korzystać z następujących źródeł:
- raport OKE z wyników sprawdzianu/egzaminu zewnętrznego,
- analizy wyników sprawdzianów/egzaminów opracowane w szkole,
- półroczne i roczne wyniki kształcenia i wychowania,
- obserwacje i uwagi nauczycieli,
- wnioski z ankiet diagnostycznych i ewaluacyjnych,
- oczekiwania uczniów i rodziców,
- informacje zewnętrzne o problemach, skargi.
Prawdziwa przyczyna = skuteczne działanie
Podczas dalszej diagnozy należy mieć na uwadze 3 grupy czynników:
1) uczniowskie (np. uzdolnienia i zainteresowania, stan zdrowia, aspiracje i motywacje, obecność na zajęciach, czas pracy samodzielnej);
2) środowiskowe (np. funkcjonowanie rodziny, warunki pracy domowej, środowisko rówieśnicze, współdziałanie rodziców ze szkołą i ich aspiracje);
3) pedagogiczne (np. model i program szkoły, podręczniki i programy, wykształcenie i zaangażowanie nauczycieli, metody nauczania, relacje z uczniami, monitoring przebiegu procesów, ewaluacja).
Podstawa prawna:
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 7 października 2009 r. w sprawie nadzoru pedagogicznego (Dz.U. nr 168, poz. 1324 ze zm.).
Zobacz także:
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
