Estoński CIT 2.0

Określenie "Estoński CIT" jest związane z historią podatku w Estonii. W latach 90 USA zarekomendowało Estonii zastąpienie klasycznego podatku dochodowego, podatkiem od dystrybucji zysków. Ten model był promowany jako najnowocześniejszy i najbardziej sprzyjający inwestowaniu sposób opodatkowania firm. 

W Estonii faktycznie się udało i wprowadzone nowe zasady rozliczenia przyczyniły się do przyspieszenia wzrostu gospodarczego i zwiększenia prywatnych inwestycji. 

Zgodnie z wyjaśnieniami, Estoński CIT może być teraz stosowany zarówno przez małych jak i większych podatników. Nie ma już kryterium przychodowego. Zatem niezależnie od wysokości przychodu, podatnik i tak może korzystać z rozliczeń w takiej formie. 

A forma dostępna jest zarówno dla spółek akcyjnych jak i spółek z o.o. oraz prostych spółek akcyjnych, spółek komandytowych i komandytowo-akcyjnych. 

Ważne: Jeśli przedsiębiorca decyduje się na korzystanie z Estońskiego CIT po 1 stycznia 2022 r.  nie zapłaci podatku z tytułu różnicy w ujmowaniu przychodów oraz kosztów na gruncie prawa podatkowego oraz ustawy o rachunkowości. Jednak będą musieli korzystać z takiej formy opodatkowania przez co najmniej 4 lata. 

Resort finansów wskazuje trzy główne grupy korzyści związanych z rozliczaniem w formie Estońskiego CIT.
1) uproszczona forma rozliczeń - nie ma typowego dla rozliczeń podatkowych obliczania kosztów podatkowych czy amortyzacji. Rozliczenia i dokumentacja opiera się jedynie na zasadach zawartych w przepisach o rachunkowości.
2) zwiększenie płynności finansowej - podatek jest wypłacany jedynie wtedy, gdy zostaje wypłacona dywidenda. To oznacza, że CITu nie odprowadza się co miesiąc, co rok, czy co kwartał, a jedynie wtedy, gdy spółka wypłaci zysk swoim udziałowcom. Przez to, że spółka nie opłaca także zaliczek na podatek, ma do dyspozycji więcej pieniędzy na prowadzenie działalności gospodarczej.
3) oszczędności - biorąc pod uwagę, że to spółka decyduje o wypłacie zysku, a tym samym o czasie i wysokości płaconego podatku, pojawią się oszczędności. Co więcej - sama wypłata dywidendy jest opodatkowana korzystniej niż w przypadku klasycznego podatku dochodowego. W przypadku małego podatnika CIT i PIT łącznie wynosi  20% - zamiast 26,29%. W przypadku większych podatników CIT i PIT łącznie to 25% - zamiast 34,39%.

Ważne: Opodatkowana jest nie tylko dywidenda, a wszelkie wypłaty dla wspólnika, które mogą nazywać się inaczej, jednak mają taki sam skutek. Jeśli więc spółka udziela wspólnikowi bezzwrotnej pożyczki, to także będzie trzeba odprowadzić podatek. 

Przejście na Estoński CIT może nastąpić w każdym momencie. Wystarczy złożyć zawiadomienie o wyborze takiej formy opodatkowania do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. 

Najłatwiej jednak zrobić to do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego w którym podatnik chce korzystać z Estońskiego CIT. Bowiem jeśli zdecyduje się na to w trakcie roku podatkowego, będzie zobowiązany do rozliczenia klasycznego CIT, zamknięcia ksiąg i zrobienia sprawozdania finansowego. Będzie to punktem wyjścia do ustalenia  podstawy opodatkowania za okres stosowania Estońskiego CIT-u. 

Aby skorzystać z Estońskiego CITu trzeba spełnić kilka warunków:
1) firma musi zatrudniać docelowo co najmniej 3 osoby na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej
2) działalność musi być prowadzona w formie spółki akcyjnej, prostej spółki akcyjnej, spółki z o.o., spółki komandytowej lub spółki komandytowo-akcyjnej
3) spółka, która chce skorzystać z Estońskiego CIT musi mieć prostą strukturę właścicielską - wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne, a spółka nie ma udziałów w innych podmiotach. Sam wspólnik może mieć udziały w kilku spółkach jednocześnie.
4) Ponad połowa przychodów spółki musi pochodzić z działalności bezpośrednio związanej z wytwarzaniem towarów lub świadczeniem usług (działalność operacyjna). 

W modelu nazywanym estońskim CIT-em podstawą opodatkowania są:

1) Suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat, która została ustalona w miesiącu podjęcia uchwały o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto. Nie może to jednak nastąpić później niż do końca szóstego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe
2) Suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą
3) Dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku
4) Suma zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem - w części w której zyski nie były podzielone ani nie zostały przeznaczone na pokrycie straty
5) Dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych osiągnięty w roku podatkowym.