Opłacenie przez spółkę składek z tytułu bezimiennego ubezpieczenia OC członków zarządu jest nieodpłatnym świadczeniem. W ustaleniu przychodu przypadającego na konkretną osobę nie przeszkadza to, że umowa jest zawarta bez identyfikacji kosztu ubezpieczenia przypadającego na danego podatnika − orzekł NSA.
Jedna ze spółek zwróciła się do ministra finansów z pytaniem, czy koszt związany z bezimiennym ubezpieczeniem OC członków zarządu jest nieodpłatnym świadczeniem i stanowi przychód. Organ podatkowy uznał, że tak.
Sąd także przyznał rację organom podatkowym. Członkowie zarządu, których spółka objęła ochroną tytułu bezimiennego ubezpieczenia OC, uzyskują korzyść majątkową z tego tytułu, ponieważ sami już nie muszą płacić składki na własne ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnoprawnej. W ustaleniu przychodu nie przeszkadza też to, że umowa jest zawarta bez wskazania, kogo dokładnie dotyczy.
Istotną kwestią mającą wpływ na rozliczenie przychodu, a do której NSA się w ogóle nie odniósł, jest moment jego powstania. W związku z tym, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy, to zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód powinien powstać z chwilą jego otrzymania.
Nie wiadomo jednak, co należy rozumieć przez moment otrzymania: czy jest to chwila zapłacenia składki przez spółkę czy też koniec okresu rozliczeniowego objętego składką ubezpieczeniową, a może nawet koniec okresu rozliczeniowego, za jaki jest ustalane wynagrodzenie za pracę.
Analizując orzeczenie sądu nie da się tego stwierdzić. Pamiętać jednak trzeba, że ochrona ubezpieczeniowa działa mimo nieuiszczenia składki. NSA uznał, że przychód poszczególnych członków zarządu powinien zostać ustalony na podstawie art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, jeśli przedmiotem nieodpłatnych świadczeń są usługi zakupione, to wartość przychodu powinna zostać ustalona według cen zakupu. Nie wiadomo tylko, czy NSA miał na myśli cenę należną, czy też faktycznie zapłaconą.
W mojej ocenie, przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia, jeśli miałby być w ogóle rozpoznawany, powinien powstać na koniec okresu rozliczeniowego objętego ubezpieczeniem, czyli na koniec roku kalendarzowego.
Wyrok NSA z 12 kwietnia 2013 r., sygn. akt II FSK 1696/11
Podstawa prawna:
- art. 11 ust. 1, art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).
