Podstawą dla rozliczenia honorarium dla artysty cudzoziemca występującego w polskim teatrze jest ocena, czy jest rezydentem, czy też nierezydentem. Zastosowanie ma tu art. 3 ust. 2 ustawy o CIT. Wprowadza on zasadę ograniczonego obowiązku podatkowego, który polega na tym, że państwo polskie ma prawo do opodatkowania dochodów cudzoziemców, o ile to w Polsce znajduje się źródło ich dochodu. Realizatorem tego uprawnienia może być np. teatr, który pobierze podatek jako jego płatnik.
Różnice w opodatkowaniu dochodów artystów cudzoziemców
Polskie teatry organizują występy zagranicznych artystów. Wypłacając im honoraria za występ w Polsce, muszą sprawdzić zapisy w odpowiedniej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, pozyskać certyfikat rezydencji i zadecydować o pobraniu podatku dochodowego lub o rezygnacji z tego obowiązku.
Obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiotach polskich dokonujących wypłaty należności określonych m.in. w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. Artykuł 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT dotyczy przychodów z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium RP. Podatek w tym przypadku wynosi 20% przychodów.
Organy podatkowe różnie traktują sytuację zagranicznych artystów pracujących w Polsce. Np. w przypadku rezydenta Wielkiej Brytanii organ fiskus uznał, że dochody osiągnięte przez artystów posiadających miejsce zamieszkania na terytorium Wielkiej Brytanii i nieposiadających w Polsce stałej placówki, a których pobyt finansowany jest głównie z funduszy publicznych podlegają opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii. Dlatego na polskim teatrze, jako podmiocie wypłacającym te dochody, nie ciążą obowiązki płatnika.
Ale są też odmienne stanowiska organów podatkowych dotyczące obywateli innych państw. W przypadku obywatela Finlandii organ podatkowy zwrócił uwagę na to, że postanowienia art. 16 ust. 1 i 2 umowy polsko-fińskiej nie mają zastosowania do dochodu uzyskanego z działalności wykonywanej przez artystę lub sportowca, jeżeli ich pobyt w danym państwie jest całkowicie lub w głównej mierze finansowany z funduszy publicznych, jednostek terytorialnych lub organów władz lokalnych.
Organ stwierdził, że dochód artystów, posiadających miejsce zamieszkania na terytorium Finlandii, z tytułu wykonywania działalności artystycznej w Polsce na podstawie umowy o dzieło, która będzie sfinansowana całkowicie ze środków publicznych podlega opodatkowaniu w Polsce.
Zobacz także:
Tagi: koszty autorskie
