Wprowadzona definicja faktury (art. 2 ustawy o VAT pkt 31) jest odwzorowaniem regulacji zawartej w art. 218 dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Przyjęcie tej definicji uzasadnia przede wszystkim potrzeba wyeliminowania wszelkich wątpliwości związanych z rozumieniem tego pojęcia. Od 1 stycznia 2014 roku nie ma już wątpliwości, że fakturą jest dokument zarówno w formie papierowej jak i elektronicznej, zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wykonawczymi.
Należy jednak pamiętać, że nie każdy dokument elektroniczny będący fakturą w myśl tej definicji jest fakturą elektroniczną. Tego typu dokument zgodnie z nowo dodanym art. 2 pkt 32 ustawy o VAT (podobnie jak faktura papierowa) musi zawierać elementy wymagane przepisami. Dodatkowo, aby faktura mogła zostać uznana za elektroniczną, musi być wystawiona i otrzymana w formacie elektronicznym. Wybór tego formatu spoczywa na podatniku.