Bez zezwolenia twórcy wolno nieodpłatnie korzystać z już rozpowszechnionego utworu w zakresie własnego użytku osobistego. Przepis ten ogranicza tzw. monopol autorski, wynikający z art. 16 i 17 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Zakres własnego użytku osobistego obejmuje korzystanie z pojedynczych egzemplarzy utworów przez krąg osób pozostających w związku osobistym, w szczególności pokrewieństwa, powinowactwa lub stosunku towarzyskiego.
Definicja ta jest jednak nieostra, tzn. trudno od razu jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie kto znajduje się w kręgu wymienionych wyżej osób, w szczególności w zakresie „stosunku towarzyskiego”.
W zakresie pytania zadanego na wstępie należy bez wahania odpowiedzieć, iż zorganizowanie maratonu filmowego dla sąsiadów, z którymi wychodzimy co jakiś czas do kina, grupy przyjaciół z pracy, czy też znajomych z klubu książki, z którymi regularnie się widujemy mieści się w ramach dozwolonego użytku. Świadczą o tym zarówno orzeczenia sądów, jak i stanowiska zajmowane w piśmiennictwie.
Wspomnieć trzeba jednak, iż regulacje dotyczące dozwolonego użytku chronionych utworów są obecnie żywo dyskutowane ze względu na znaczny postęp jaki poczyniła technika od momentu projektowania zapisów ustawy o prawie autorskim. Ustawodawca nie mógł bowiem uwzględnić szerokiego rozumienia stosunku towarzyskiego w dobie Internetu, gdzie powszechne jest zawieranie znajomości z potencjalnie nieograniczoną grupą ludzi.
