Oznacza to, iż więź jaka łączy twórcę z utworem, pozostaje nierozerwalna bez względu na to, do kogo należą autorskie prawa majątkowe. Należy jednak zauważyć, iż sytuacja taka nie zawsze jest korzystna dla kontrahenta twórcy, a często wręcz kłopotliwa. Jeżeli bowiem przedmiotem umowy stron jest stworzenie plakatu reklamowego oraz odpowiednie przeniesienie autorskich praw majątkowych, twórca zachowuje prawo do oznaczania utworu swoim imieniem i nazwiskiem, które to powinny tym samym znaleźć się na plakacie. W takiej sytuacji plakat reklamowy kontrahenta twórcy staje się również pośrednio plakatem reklamowym samego twórcy, co zmienia charakter przedmiotu umowy.
Zarówno doktryna, jak i praktyka wypracowały jednak pewne rozwiązania. Po pierwsze art. 16 ustawy wprost wskazuje, iż twórca może udostępniać utwór anonimowo. Można zatem w umowie zastrzec, że twórca równocześnie z przeniesieniem autorskich praw majątkowych wyraża zgodę na anonimowe udostępnianie utworu.
Co więcej, zgodnie z niektórymi poglądami doktryny, twórca może zobowiązać się w umowie do niewykonywania swoich praw osobistych lub też zezwolić, by w jego imieniu wykonywał je nabywca autorskich praw majątkowych. Nie dochodzi tu bowiem do zbycia lub zrzeczenia się autorskich praw osobistych, a jedynie do upoważnienia do ich wykonywania przez inny podmiot.
Zasady wykonywania przez twórcę praw, o których mowa w art. 16 ustawy, należy bezwzględnie regulować w umowie zawartej między stronami. Pozwoli to na uniknięcie trudności związanych z wykorzystywaniem zamówionego utworu zgodnie z jego charakterem.
