Bankowe zapisy na wypadek śmierci dokonane przed 2004 r.

Obecny art. 56 ustawy - Prawo bankowe stanowi, że posiadacz rachunku oszczędnościowego, rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego lub rachunku terminowej lokaty oszczędnościowej może polecić pisemnie bankowi dokonanie - po swojej śmierci - wypłaty z rachunku wskazanym przez siebie osobom: małżonkowi, wstępnym, zstępnym lub rodzeństwu określonej kwoty pieniężnej. Jak zatem widać obecnie posiadacz rachunku nie ma pełnej swobody w dysponowaniu pieniędzmi znajdującymi się na rachunku bankowym.

Przed nowelizacją dyspozycję na wypadek śmierci regulował art. 57 ustawy - Prawo bankowe. Zgodnie z nim, bank musiał wypłacić pieniądze osobie wskazanej przez posiadacza rachunku w umowie. Jak zatem widać przepisy prawa nie stanowiły żadnych ograniczeń co do osób, którym można było darować pieniądze na wypadek śmierci. Dlatego też posiadacze rachunków, pod rządami poprzedniej ustawy, wydawali polecenia wypłaty pieniędzy po ich śmierci na rzecz konkubentów, bratanków i siostrzenic, sąsiadów, a także fundacji czy stowarzyszeń. Obecnie takie działania są niemożliwe.

Zdarza się, że osoby dokonywały zapisów na wypadek śmierci pod rządami starego prawa, natomiast umarły, gdy obowiązywał już dzisiejszy stan prawny. Problem dotyczy zwłaszcza osób, na rzecz których na tle dzisiejszych przepisów nie można wydać dyspozycji. Kwestie te jednak rozstrzygają przepisy intertemporalne. A konkretnie art. 17 ustawy z 1 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe i zmianie innych przepisów.

Zgodnie z nim, polecenie wypłaty środków pieniężnych na wypadek śmierci na rzecz osób innych niż wymienione w obecnie obowiązującym art. 56 prawa bankowego, złożone w banku przez posiadacza rachunku do dnia wejścia w życie zmian zachowuje ważność.

Jak zatem widać osoby uprawnione na podstawie starych zapisów bankowych na wypadek śmierci mogą skutecznie domagać się wypłaty środków pieniężnych.