Roszczenia o charakterze majątkowym przechodzą z chwilą śmierci osoby, która była do nich uprawniona (a więc, która była poszkodowanym), na jej spadkobierców. Podobnie jest w sytuacji odwrotnej, a więc obowiązek wypłaty odszkodowania przechodzi na spadkobierców podmiotu, który ponosił odpowiedzialność za powstałą szkodę.
Zatem w skład spadku będą wchodzić, np.: roszczenia o naprawienie szkody, która powstała w wyniku uszkodzenia ciała lub została wywołana rozstrojem zdrowia. Nie będzie jednak dziedziczne roszczenie o wyłożenie z góry określonej sumy potrzebnej na koszty leczenia lub pokrycia wydatków związanych z przygotowaniem do innego zawodu (jeżeli poszkodowany stał się inwalidą), gdyż są to żądania związane ściśle z osobą poszkodowanego, które w przypadku jego śmierci, nie zostaną wykorzystane na cel na jaki je przekazano.
Sąd Najwyższy w wyroku z 12 lutego 1972 roku, wskazał, iż do praw ściśle związanych z osobą spadkodawcy, a zatem nie podlegających dziedziczeniu, należą np.:
- prawo do renty, która może zostać przyznana w razie całkowitej lub częściowej utraty przez poszkodowanego zdolności do pracy, na skutek uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia,
- prawo do alimentacji,
- prawo do żądania do wyłożenia określonej kwoty potrzebnej do pokrycia kosztów leczenia,
- koszty przygotowania do innego zawodu.
