Nabywca nieruchomości może zobowiązać się, iż w zamian za przeniesienie prawa własności, przyjmie zbywcę jako domownika, dostarczać mu będzie wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, a także zapewni odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawi mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający miejscowym zwyczajom.
Mamy tu zatem do czynienia ze specyficzną konstrukcją, przypominającą trochę umowę „sprzedaży”. Własność nieruchomości zostaje przeniesiona ze zbywcy na nabywcę w chwili podpisania umowy z równoczesnym obciążeniem jej prawem dożywocia, natomiast „ceną” jest świadczenie, jakie nabywca zobowiązuje się realizować na rzecz dotychczasowego właściciela aż do jego śmierci (dożywotnio).
Niezaprzeczalną korzyścią takiego rozwiązania jest możliwość nabycia własności domu lub mieszkania przy minimalnym, jednorazowym nakładzie finansowym (podatek oraz koszty notarialne). W zamian jednak należy przyjąć na utrzymanie dotychczasowego właściciela, co może być kłopotliwe, jeśli jest to osoba obca. Jedynym rozwiązaniem w razie powstałego wtedy konfliktu może być sądowe orzeczenie o zamianie świadczenia nabywcy na dożywotnią rentę, wypłacaną dożywotnikowi.
