Istota zadatku
Zadatek zdefiniowany jest w kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 394 k.c., nie ma żadnych ograniczeń co do tego w jakich umowach można ustanawiać zadatek. Pamiętać należy jednak o tym, że zadatek powinien dotyczyć zobowiązań pieniężnych. Wynika to z samej jego istoty. Zadatek bowiem uiszcza się w pieniądzu, a następnie zalicza na poczet świadczenia przewidzianego w umowie przyrzeczonej. Żaden przepis jednak nie wyłącza możliwości ustanawiania zadatku przy umowach niepieniężnych.
Umowa przedwstępna
Każdą umowę można poprzedzić zawarciem umowy przedwstępnej. Jednakże najczęściej praktyka zawierania umów przedwstępnych wiąże się z obrotem nieruchomościami.
Umowie przedwstępnej poświęcone są art. 389-390 k.c. Zgodnie z tym pierwszym umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. Jak zatem widać ten przepis również nie wyłącza ustanowienia zadatku w umowie przedwstępnej.
Wykonanie umowy
Warto również wiedzieć jakie skutki powoduje zastrzeżenie zadatku. Innymi słowy co się dzieje z zadatkiem w wypadku zawarcia lub niezawarcia umowy przedwstępnej. W razie zawarcia umowy zadatek powinien być zaliczony na poczet świadczenia do jakiego zobowiązana jest strona, która go dała. Świadczenie to będzie określone w umowie przyrzeczonej.
Jeżeli nie można zaliczyć zadatku na poczet świadczenia, np. przy świadczeniach niepieniężnych, zadatek powinien być po wykonaniu umowy zwrócony osobie, która go dała.