Ustawodawca, w art. 141 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, uregulował rozwiązanie dla tego typu sytuacji, przyznając matce dziecka uprawnienie do wystąpienia z roszczeniem przeciwko ojcu dziecka. Roszczenie matki może w tym wypadku obejmować wydatki poniesione przez nią w związku z ciążą i porodem (a więc koszty wyprawki dla dziecka, łóżeczka, opieki lekarskiej), oraz koszty jej trzymiesięcznego utrzymania w okresie porodu. Zobowiązanie do pokrycia kosztów utrzymania matki, o ile wystąpiły ważne powody, może być przedłużone na dłuższy okres czasu.
Ponadto, jeżeli matka na skutek ciąży i porodu poniosła inne dodatkowe koszty, których nie mogła uniknąć, lub szczególne straty majątkowe, może dodatkowo żądać, żeby ojciec dziecka pokrył odpowiednią część tych wydatków.
Wskazane roszczenia przysługują matce także w wypadku, jeżeli dziecko urodziło się martwe. Nie jest jednak uzasadnione i żądanie nie zostanie uwzględnione, jeżeli matka poroniła lub przerwała ciążę.
Powyższe uprawnienie skierowane jest do matki dziecka pozamałżeńskiego, a więc zanim będzie ona mogła wystąpić ze wskazanymi roszczeniami wobec ojca dziecka, musi najpierw nastąpić prawne ustalenie ojcostwa poprzez uznanie dziecka przez ojca lub ustalenie ojcostwa w trybie sądowym.
