Przepisy prawa przewidują tzw. domniemanie pochodzenia dziecka od męża matki. Domniemanie to może zostać obalone poprzez zaprzeczenie ojcostwa. Przepisy określają terminy, w czasie których takie zaprzeczenie jest możliwe.
Mąż matki może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o urodzeniu dziecka przez żonę, nie później jednak niż do osiągnięcia przez dziecko pełnoletności.
Z kolei matka może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa swego męża w ciągu sześciu miesięcy od urodzenia dziecka.
Także dziecko ma prawo wystąpić z pozwem o zaprzeczenie ojcostwa. Dziecko może złożyć pozew o zaprzeczenie ojcostwa męża swojej matki po dojściu do pełnoletności, nie później jednak niż w ciągu trzech lat od osiągnięcia pełnoletności.
Jeżeli mąż matki dziecka został ubezwłasnowolniony, w takim wypadku powództwo może złożyć przedstawiciel ustawowy. Termin do wytoczenia powództwa wynosi wówczas sześć miesięcy od dnia ustanowienia przedstawiciela ustawowego, a jeżeli przedstawiciel uzyskał wiadomość o urodzeniu się dziecka dopiero później - sześć miesięcy od dnia, w którym uzyskał tę wiadomość.
Przepisy regulują też terminy zaprzeczenia ojcostwa w wypadku:
- gdy przedstawiciel ustawowy męża matki nie wystąpił o zaprzeczenie ojcostwa, a ubezwłasnowolnienie męża matki uchylono oraz
- w przypadku choroby psychicznej lub innego schorzenia psychicznego męża matki.
Zaprzeczenie ojcostwa nie jest dopuszczalne, jeżeli dziecko zostało poczęte w następstwie zabiegu medycznego, na który mąż matki wyraził zgodę. Zaprzeczenie ojcostwa nie jest także możliwe po śmierci dziecka.
Aneta Mościcka
