Eksmisja po rozwodzie

Sąd orzeka eksmisję w wyroku rozwodowym tylko wyjątkowo, po zaistnieniu określonych przesłanek. Powodem uzasadniającym eksmisję jest rażąco naganne postępowanie przez jednego z małżonków, które uniemożliwia dalsze wspólne zamieszkiwanie przez rozwiedzionych małżonków. Przykładem rażąco nagannego postępowania jest ciągłe nadużywanie alkoholu przez małżonka, wszczynanie awantur, stosowanie aktów przemocy zagrażających życiu, zdrowiu i spokoju współmałżonka oraz innych członków rodziny, a zwłaszcza małoletnich dzieci.

Zgodnie z zaleceniami Sądu Najwyższego, eksmisja ze względu na ochronę rodziny w przypadku rażąco nagannego postępowania małżonka jest możliwa, także w sytuacji w której małżonek opuścił na jakiś czas wspólne mieszkanie, ale nadal posiada tytuł prawny do niego. Taka sytuacja ma miejsce na przykład w przypadku odbywania kary pozbawienia wolności przez małżonka, która została orzeczona względem niego za znęcanie się nad rodziną.

Eksmisja nie jest natomiast możliwa w przypadku tego małżonka, któremu przydzielono mieszkanie funkcyjne w związku z wykonywaną przez niego funkcją, która uzasadnia zajmowanie właśnie tego mieszkania. Sąd Najwyższy uzasadnia to tym, iż przydzielenie tego konkretnego mieszkania było konieczne ze względu na wykonywaną przez małżonka pracę, więc eksmisja godziłaby w cel dokonanego przydziału.