Rozwód z orzekaniem o winie - wina oczywista dla wszystkich tylko nie dla sądu

Wyobraźmy sobie taką sytuację, żona zdradza męża, mąż się o zdradzie dowiaduje i wnosi o rozwód z wyłącznej winy żony. Każda postronna osoba powie więc, że w takim przypadku sprawa jest oczywista, a proces rozwodowy to tylko formalność, gdyż żona jest ewidentnie winna. Jednakże nawet w takim przypadku mąż musi podczas postępowania rozwodowego o kilku rzeczach pamiętać.

Przede wszystkim mąż musi przedłożyć dowody, że do zdrady faktycznie doszło, czyli udowodnić należy zawinione zachowanie współmałżonka. Można więc przedstawić na przykład zdjęcia, nagrania rozmów, wydruk wiadomości sms lub można wnosić o przesłuchanie świadków, którzy widzieli żonę z kochankiem.

Następnie wykazać należy, że między małżonkami doszło do trwałego i zupełnego rozkładu pożycia małżeńskiego. Co to znaczy? Sąd może orzec rozwód między małżonkami tylko wówczas, gdy ustali, że doszło do zerwania wszelkich więzi małżeńskich, a więc więzi fizycznej, duchowej i gospodarczej i że obiektywnie sytuację oceniając, nie ma szans na to, że małżonkowie wrócą do siebie i że będą małżeństwo kontynuować. Jest to właśnie trwały i zupełny rozkład pożycia.

Rozkład pożycia między małżonkami sąd ocenia natomiast przede wszystkim na podstawie zeznań stron, w każdym bowiem procesie rozwodowym sąd słucha rozwodzących się małżonków i ustala jak małżeństwo się kształtowało, w jaki sposób funkcjonowało.

W praktyce najtrudniejszą natomiast kwestią zwykle okazuje się wykazanie związku przyczynowego pomiędzy zawinionym zachowaniem małżonka, a rozkładem pożycia małżonków, czyli tak jak w naszym przykładzie, pomiędzy zdradą żony, a ustaniem więzi pomiędzy małżonkami.

Wykazanie związku przyczynowego polega na udowodnieniu, że gdyby nie określone zachowanie współmałżonka, np. zdrada z naszego przykładu, to małżeństwo nadal by trwało i poprawnie funkcjonowało. Udowodnienie związku przyczynowego nie rzadko stanowi więc nie lada wyzwanie, a w sytuacji, gdy związek przyczynowy nie zostanie wykazany, wówczas sąd nie orzeknie rozwodu z wyłącznej winy współmałżonka.

Jeśli więc mąż żąda rozwodu z wyłącznej winy żony, gdyż dopuściła się ona zdrady małżeńskiej, jednakże w trakcie procesu zostanie ujawnione, że pożycie pomiędzy małżonkami ustało już wcześniej, gdyż na przykład mąż nadużywał alkoholu, a więc zdrada nie była przyczyną, lecz raczej efektem wcześniejszego rozkładu małżeństwa, wówczas żona nie zostanie uznana za wyłącznie winną rozkładu małżeństwa, gdyż pomiędzy jej zachowaniem, a rozkładem więzi małżeńskich brak jest związku przyczynowego.

Żeby uzyskać rozwód z wyłącznej winy żony mąż powinien więc wykazać, że małżeństwo dobrze się układało, poprawnie funkcjonowało, lecz wszystko się zmieniło, gdy żona wdała się w romans, więc że dopiero wówczas zaczęły się kłótnie, nieporozumienia, itp.

W praktyce kwestia związku przyczynowego nastręcza więc wiele trudności, gdyż albo małżonkowie zupełnie o niej zapominają, albo nie przedstawiają właściwych dowód i argumentów świadczących o tym, że konsekwencją zachowania współmałżonka jest rozpad małżeństwa, lecz skupiają się na udowadnianiu samej winy, a więc przedkładają coraz to nowe dowody świadczące o tym, że wina jest po drugiej stronie.

Związek przyczynowy jest zatem niezbędny do przypisania winy i uzyskania wyroku rozwodowego z wyłącznej winy współmałżonka, dlatego też często okazuje się, że sprawa na pierwszy rzut oka oczywista, taka oczywista jednak nie jest, a sąd wydaje wyrok zupełnie odmienny niż mogłoby się na początku wydawać, że wydać powinien.