Koszty klimatyzatorów mogą obniżyć przychód przedsiębiorcy

Jeśli zakupiony klimatyzator można potraktować jako odrębny środek trwały, to w zależności od jego wartości może być on albo jednorazowo zaliczony do kosztów podatkowych, albo rozliczany w kosztach poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych. Klimatyzator może stanowić odrębne urządzenie, jeżeli nie jest przyłączony do instalacji klimatyzacyjnej w budynku w sposób trwały. A zatem jeśli urządzenie klimatyzacyjne nabyte przez spółkę nie jest stałym elementem wyposażenia budynku, to wówczas można je traktować jako odrębny środek trwały. Można je uznać za odrębny środek trwały z powodu jego kompleksowości i wyodrębnienia, a także możliwości eksploatacji takiego urządzenia po jego ewentualnym demontażu. Podobne stanowisko w tej kwestii zajmują organy podatkowe.

W przypadku gdy wartość początkowa zakupionego klimatyzatora nie przekracza 3.500 zł, to wydatki poniesione na jego nabycie mogą być zaliczone do kosztów jednorazowo w miesiącu oddania go do używania.

Natomiast jeśli wartość początkowa klimatyzatora będzie wyższa niż 3.500 zł, to wydatki poniesione na jego zakup można zaliczyć do kosztów w sposób pośredni, tylko w formie odpisów amortyzacyjnych dokonywanych w czasie. Urządzenia klimatyzacyjne w KŚT zostały wyszczególnione jako oddzielne urządzenia (rodzaj 653 KŚT „Urządzenia klimatyzacyjne”). Rodzaj ten nie obejmuje:

• samodzielnych wentylatorów, sklasyfikowanych w rodzaju 446,

• urządzeń wentylacji naturalnej,

• przewodów powietrznych wbudowanych w konstrukcję budynków, które stanowią element ich wyposażenia, i łącznie z nim sklasyfikowanych.

Spółka może także dokonywać amortyzacji urządzeń klimatyzacyjnych metodą degresywną amortyzacji. Tę metodę amortyzacji można stosować tylko do niektórych środków trwałych, tzn. do maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3–6 i 8 KŚT oraz środków transportu, z wyłączeniem samochodów osobowych. A zatem skoro urządzenia klimatyzacyjne zaliczane są do grupy 6 KŚT, można do nich stosować degresywną metodę amortyzacji.

Metoda degresywna polega na sukcesywnym zmniejszaniu wartości początkowej środka trwałego o dokonane dotychczas odpisy amortyzacyjne. Stawki amortyzacyjne są inne w każdym roku podatkowym. W pierwszym roku podatkowym używania środka trwałego nie stosuje się wprost stawek z Wykazu rocznych stawek, lecz podwyższa je o współczynnik nie wyższy niż 2,0. Następnie począwszy od roku podatkowego, w którym w ten sposób określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty obliczanej przy zastosowaniu metody liniowej i stawek z Wykazu, stosuje się odpisy już według metody liniowej i stawek z Wykazu, aż do pełnego zamortyzowania środka trwałego. Metoda degresywna pozwala na wysokie odpisy amortyzacyjne w pierwszych latach użytkowania środka trwałego.

W 2019 roku spółka powinna rozpocząć odpis amortyzacyjny metodą liniową, który rocznie wyniesie 450 zł. Do zamortyzowania metodą liniową pozostanie 2.035,20 zł. Przy odpisach miesięcznych 37,50 zł spółka będzie jeszcze amortyzowała urządzenie przez 55 miesięcy (2.035, 20 zł : 37,50 = 54,30 miesiąca), czyli przez 4 lata i 5 miesięcy. A zatem amortyzacja metodą degresywną urządzenia o wartości 4.500 zł będzie trwać łącznie 8 lat i 2 miesiące, czyli krócej niż metodą liniową.