Podstawową regulacją prawną w tej kwestii jest ustawa z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Według niej nieruchomości powinny być sprzedawane w drodze przetargu, z pewnymi wyjątkami (art. 37). Tak więc cena sprzedaży ustalana jest w wysokości uzyskanej w wyniku przetargu.
Niewłaściwa stawka VAT przy sprzedaży nieruchomości gminnych
Prawo własności nieruchomości, jako podstawowe i podlegające najszerszej ochronie prawnej, daje swobodę w dysponowaniu tym mieniem. Jednak w przypadku jednostek sektora finansów publicznych swoboda ta nie jest absolutna, gdyż obrót musi odbywać się w granicach i formach określonych przepisami prawa.
Na przykład: gmina w przetargu ustnym sprzedała niezabudowaną działkę za cenę 24.600 zł. Działka ta nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania ani nie wydano dla niej warunków zabudowy. Jedynie ze studium uwarunkowań wynikało, że znajduje się ona w terenie dopuszczającym zabudowę usługową. Gmina jako sprzedawca stwierdziła, że w związku z tym charakterem należy ją opodatkować stawką 23%.
Z przebiegu przetargu sporządzono protokół, w którym nabywca stwierdził, że kupuje działkę za podaną wyżej cenę. Sporządzono umowę w formie aktu notarialnego i wystawiono dla nabywcy fakturę.
Niedopuszczalna jest zmiana warunków rozstrzygniętego przetargu, w tym warunków finansowych. W ocenie izby uzyskana kwota ze sprzedaży nieruchomości w całości (łącznie z odzyskanym podatkiem VAT) stanowi dochód gminy.
- Ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.).
- Ustawa z 27 września 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. nr 157, poz. 1240 ze zm.).
- Ustawa z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz.U. z 2010 r. nr 102, poz. 651 ze zm.).
