Aby wykonywać przewozy na potrzeby własne, trzeba uzyskać odpowiednie zaświadczenie wraz z wypisem dla pojazdu. W tym celu należy się zwrócić z wnioskiem do właściwego ze względu na miejsce prowadzenia działalności gospodarczej starostwa powiatowego lub – w przypadku miasta na prawach powiatu – do urzędu miasta.
Kwestię czasu jazdy, obowiązkowych przerw i odpoczynków kierowców regulują przepisy art. rozporządzenia nr 561/2006. Zgodnie z nimi:
Dzienny okres prowadzenia pojazdu może wynosić 9 godzin. Wolno go przedłużyć tylko 2 razy w każdym tygodniu do maksymalnie 10 godzin.
Tygodniowy czas prowadzenia pojazdu nie może przekroczyć 56 godzin, natomiast łączny czas prowadzenia pojazdu w ciągu 2 kolejnych tygodni nie może przekroczyć 90 godzin.
Po okresie prowadzenia pojazdu trwającym 4,5 godziny należy wykonać przerwę trwającą co najmniej 45 minut. Można ją podzielić na przerwę długości wynoszącą minimum 15 minut, po której nastąpi przerwa długości co najmniej 30 minut.
W ciągu 24 godzin od rozpoczęcia jazdy kierowca musi wykonać 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku. Trzy razy w każdym tygodniu odpoczynek może być skrócony do 9 godzin. Skrócenie to nie wymaga rekompensaty. W dniu, kiedy odpoczynek nie jest skrócony, może być podzielony na 2 części:
pierwsza musi mieć co najmniej 3 godziny,
druga co najmniej 9 godzin. Taki podzielony odpoczynek traktowany jest na równi z 11-godzinnym odpoczynkiem.
W ciągu dwóch kolejnych tygodni kierowca wykorzystuje co najmniej:
dwa regularne tygodniowe okresy odpoczynku (45 kolejnych godzin) lub
jeden regularny tygodniowy okres odpoczynku i jeden skrócony tygodniowy okres odpoczynku trwający co najmniej 24 godziny. Skrócenie to należy jednak skompensować równoważnym odpoczynkiem wykorzystanym jednorazowo przed końcem trzeciego tygodnia następującego po danym tygodniu. Tygodniowy okres odpoczynku rozpoczyna się nie później niż po zakończeniu sześciu okresów 24-godzinnych, licząc od końca poprzedniego tygodniowego okresu odpoczynku.
