Kary za złą obsługę pasażerów

Kolejna nowelizacja ustawy o transporcie drogowym ma na celu wykonanie postanowień unijnego rozporządzenia dotyczącego praw pasażerów autobusów i autokarów. Zmiany wejdą w życie 1 stycznia 2017 r.

Jeżeli przewoźnik naruszy prawa pasażera, czyli m.in.:

• nie udzieli na jego prośbę informacji o kursie,

• nie pomoże pasażerowi przy wejściu lub opuszczeniu pojazdu podczas przerw w podróży (jeśli na pokładzie pojazdu jest inny personel poza kierowcą),

• bezpodstawne nie uwzględni rezerwacji,

pasażer może wnieść do niego skargę.

Termin na złożenie skargi wynosi 3 miesiące od dnia, w którym przewóz został wykonany lub w którym powinien zostać wykonany. W takiej sytuacji przewoźnik musi w ciągu miesiąca od dnia wpłynięcia skargi powiadomić pasażera, że jego skarga została uznana, oddalona lub jest nadal rozpatrywana. Termin, w którym ma zostać udzielona ostateczna odpowiedź, nie może przekroczyć 3 miesięcy.

Projekt ustawy przewiduje, że gdy skarga pasażera nie zostanie uwzględniona albo nie uzyska on odpowiedzi w terminie 3 miesięcy, może wnieść skargę na przewoźnika do:

• organizatora publicznego transportu zbiorowego, czyli odpowiednio gminy, związku międzygminnego, powiatu, związku powiatów albo województwa − w przewozach regularnych;

• Głównego Inspektora Transportu Drogowego − w międzynarodowych przewozach regularnych.

Pasażer będzie mógł również wnieść skargę na podmiot zarządzający dworcem, jeśli osobom niepełnosprawnym i o ograniczonej sprawności ruchowej nie zostanie zapewniona na dworcu pomoc przy:

• załadunku i odbiorze bagażu,

• wejściu do pojazdu,

• zajęciu miejsca siedzącego,

• opuszczeniu pojazdu,

• przewożeniu psa przewodnika.

Organem właściwym do rozpatrzenia tej skargi będzie marszałek województwa, na obszarze którego zlokalizowany jest dworzec wyznaczony do udzielania pomocy.

Gdy organ stwierdzi, że przewoźnik lub podmiot zarządzający dworcem naruszyli przepisy, dostaną karę w wysokości do 30.000 zł. Projekt ustawy nie zakłada niestety możliwości odstąpienia od kary, gdy ukarany dobrowolnie usunie naruszenie.

Kara nie będzie nakładana, jeżeli od dnia popełnienia czynu upłynęło 5 lat. Jeśli w ciągu 5 lat od wydania ostatecznej decyzji o nałożeniu kary nie uda się jej wyegzekwować, kara będzie się przedawniała.