Rozliczanie VAT przy opłacie drogowej przeniesionej na usługobiorcę

Podstawa do zwrotu poniesionej opłaty

Aby móc w ogóle ubiegać się o to, aby nabywca usługi zwrócił poniesiony wydatek przed wykonaniem zlecenia zarówno firma, jak i jej kontrahent musi zawrzeć taką ewentualność w podpisywanej umowie.

Zapis o tym, że oprócz głównego świadczenia usługobiorca zostanie również obciążony opłatami związanymi z korzystaniem z płatnym dróg krajowych i autostrad powinien znaleźć się wśród praw i obowiązków. Ponadto wysokość opłaty drogowej musi zostać wykazana w osobnej pozycji faktury VAT. W odpowiednią rubrykę trzeba wpisać dokładnie taką kwotę, jaka została zapłacona. Nie można doliczać do niej jakichkolwiek dodatkowych sum.

Wynagrodzenie a zwrot opłaty drogowej

Sporna można wydawać się kwestia tego, czy opłata drogowa, którą została uiszczona z własnego budżetu, a którą następnie zwrócił nabywca usługi transportowej, stanowi część wynagrodzenia za wykonanie zlecenia, czy też jest zupełnie odrębnym świadczeniem.

Należy się tu odnieść do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, która mówi, że obowiązkiem podatkowym objęty jest obrót, czyli kwota należna z tytułu sprzedaży usługi pomniejszona o kwotę należnego podatku, która obejmuje całe wynagrodzenie od nabywcy.

Dodatkowo obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje oraz inne podobne dopłaty, które mają bezpośredni wpływ na należne. Oznacza to, że zwrócona opłata drogowa jest prawnie zaliczana jako element świadczenia za wykonywaną usługę. Tym samym trzeba ją włączyć do podstawy opodatkowania.

Podobnie sytuacja wygląda w przypadku opłaty drogowej za przejazd płatnymi drogami krajowymi czy autostradami na terenie państw członkowskich Unii Europejskiej. Również w tym przypadku nie stanowi ona odrębnego świadczenia, ale powinno się ją wliczyć do głównego wynagrodzenia.


Sylwia Stwora

• Zdolność finansowa przewoźnika
• Egzamin niepotrzebny do otrzymania licencji na transport międzynarodowy
• Przewoźnik może żądać gratyfikacji za przestój na cle