Sprawdź, jak uniknąć kar za utratę ładunku

Data: 31-10-2016 r.

Zawsze istnieje ryzyko, że przewożony towar zostanie skradziony lub zniszczony. W takiej sytuacji nadawca może się oczywiście domagać od przewoźnika odszkodowania. Kwestie te regulują trzy różne akty prawne.

Wykonując usługę przewozu towaru, przewoźnik musi liczyć się z możliwością jego utraty. Nawet zachowanie należytej staranności nie gwarantuje w stu procentach, że ładunek nie zostanie np. ukradziony. W takim przypadku nadawca z pewnością zdecyduje się na reklamację usługi i obciążenie kosztami utraconego towaru przewoźnika.

Zasadniczo przewoźnik jest odpowiedzialny za przewożony towar od momentu przyjęcia go do przewozu do czasu wydania odbiorcy. Jeżeli w tym czasie doszło do częściowej albo całkowitej utraty lub zaginięcia ładunku, zwykle to właśnie firma transportowa poniesie tego konsekwencje finansowe. Istnieją jednak sytuacje, w których przewoźnik może zwolnić się od odpowiedzialności. W przypadku przewozów krajowych jest to możliwe wtedy, gdy utrata towaru została spowodowana:

  • nadaniem pod nazwą niezgodną z rzeczywistością, nieścisłą lub niedostateczną rzeczy wyłączonych z przewozu lub przyjmowanych do przewozu na warunkach szczególnych albo niezachowaniem przez nadawcę tych warunków,

  • brakiem, niedostatecznością lub wadliwością opakowania rzeczy, narażonych w tych warunkach na szkodę wskutek ich naturalnych właściwości,

  • szczególną podatnością rzeczy na szkodę wskutek wad lub naturalnych właściwości,

  • ładowaniem, rozmieszczaniem lub wyładowywaniem rzeczy przez nadawcę lub odbiorcę,

  • przewozem przesyłek, które zgodnie z przepisami lub umową powinny być dozorowane, jeżeli szkoda wynikła z przyczyn, którym miał zapobiec dozorca,

  • wskutek siły wyższej.

Jeśli utrata ładunku nastąpiła podczas wykonywania transportu międzynarodowego, przewoźnik jest zwolniony z odpowiedzialności, jeśli zaginięcie zostało spowodowane:

  • winą osoby uprawnionej lub jej zaleceniem niewynikającym z winy przewoźnika,

  • wadą własną towaru,

  • okolicznościami, których przewoźnik nie mógł uniknąć, i których następstwom nie mógł zapobiec.

Jeśli wyłączenie odpowiedzialności firmy transportowej za utratę albo zaginięcie towaru jest niemożliwe, wówczas pozostaje rozważenie kwestii przedawnienia dochodzenia na drodze sądowej tego typu roszczeń. Można zastosować tutaj przepisy Kodeksu cywilnego (dalej: kc), prawa przewozowego albo Konwencji CMR.

Prawo przewozowe

Prawo przewozowe stosuje się we wszystkich przewozach krajowych z wyjątkiem lotniczego, morskiego i konnego. Termin przedawnienia roszczenia w takiej sytuacji wynosi jeden rok. Liczy się go od dnia, w którym uprawniony mógł uznać przesyłkę za utraconą. Ten termin ulega jednak zawieszeniu na okres od dnia wniesienia reklamacji do dnia udzielenia na nią odpowiedzi i zwrócenia załączonych do niej dokumentów. Zasadniczo nie może przekroczyć trzech miesięcy. Jeżeli jednak reklamację wysłano do przewoźnika pocztą, maksymalny okres trzech miesięcy powinien zostać wydłużony o czas pomiędzy jej wysłaniem a doręczeniem przewoźnikowi.

Konwencja CMR

Przepisy konwencji CMR stosuje się do przewozów międzynarodowych. Podobnie jak w przypadku prawa przewozowego, termin przedawnienia wynosi jeden rok. Różnicą jest jednak moment rozpoczęcia biegu terminu przedawnienia. Bieg przedawnienia roszczenia związanego z całkowitym zaginięciem przewożonego ładunku rozpoczyna się począwszy od 30. dnia po upływie umówionego terminu dostawy. Jeżeli nie uzgodniono daty, w której odbiorca powinien otrzymać przesyłkę, to bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się po 60 dniach od przyjęcia przesyłki przez przewoźnika.

Kodeks cywilny

Jeżeli przewóz, w trakcie którego zaginął ładunek, nie podlega przepisom prawa przewozowego ani Konwencji CMR, zastosowanie będzie miał kc. Roszczenia z tytułu umowy przewozu przedawniają się z upływem roku od dnia, kiedy utracona przesyłka miała być dostarczona (art. 792 kc).

Ustawodawca nie określił, w jakim terminie osoba uprawniona może wystąpić do przewoźnika z reklamacją w sytuacji utraty przewożonego towaru. Jeżeli jednak nastąpiło to po upływie ww. terminów przedawnienia, przewoźnik nie ma obowiązku zapłaty odszkodowania, ponieważ może powołać się na przedawnienie roszczenia. Musi on natomiast udzielić odpowiedzi w terminie 30 dni od dnia przyjęcia reklamacji, nawet jeżeli jest negatywna.

Rozporządzenie ministra transportu i budownictwa z 24 lutego 2006 r. w sprawie ustalania stanu przesyłek oraz postępowania reklamacyjnego (Dz.U. z 2006 r. nr 38, poz. 266).

Małgorzata Skonieczna, prawnik z Kancelarii Radcy Prawnego Cezary Młotek

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

Obsługa tachografu

pobierz

Dokumentacja kadrowa kierowcy

pobierz

Zaświadczenie o nieprowadzeniu pojazdu

pobierz

Niemiecka płaca minimalna

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 39676 )
Array ( [docId] => 39676 )