Wprowadzenie samochodu do ewidencji środków trwałych

Kupując służbowe auto, należy zwrócić uwagę na jego wartość, ponieważ nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych od wartości pojazdu powyżej 20.000 euro.

Przedmioty, które firma chce zaliczyć do środków trwałych, muszą spełniać następujące warunki:

• stanowić własność lub współwłasność podatnika,
• być kompletne i zdatne do używania w dniu przyjęcia do użytku,
• być wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą,
• ich przewidywany okres używania powinien być dłuższy niż rok.

Jeśli wartość początkowa środka trwałego nie przekracza ona 3.500 zł, wówczas można dokonać jednorazowej amortyzacji.

Wartość początkowa

Aby wprowadzić samochód do ewidencji środków trwałych, należy ustalić jego wartość początkową. Przy kupnie auta jego wartością początkową jest cena nabycia:

Gdy auto zostało kupione za granicą, w ten sposób ustaloną wartość początkową należy skorygować o różnice kursowe, jakie powstaną do dnia przekazania samochodu do użytku.

Samochód wprowadza się do ewidencji środków trwałych najpóźniej w miesiącu przekazania go do używania. Jeśli firma zrobi to później, to będzie ujawnienie środka trwałego.

Amortyzacji samochodu zaliczonego do środków trwałych dokonuje się miesiąc po wprowadzeniu go do ewidencji.Przed rozpoczęciem amortyzacji należy dokonać wyboru jej metody. Jest to istotne, ponieważ wybranym sposobem należy amortyzować środek trwały przez cały okres. Do amortyzacji samochodów osobowych można stosować:

Do kosztów podatkowych można zaliczać odpisy amortyzacyjne dokonywane od pojazdów będących własnością lub współwłasnością firmy, a także od aut używanych na podstawie leasingu finansowego. Odpisy amortyzacyjne można wykonać:

• począwszy od pierwszego miesiąca następującego po czasie, w którym auto zostało wprowadzone do ewidencji,
• do końca miesiąca, w którym nastąpi zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową samochodu lub miesiąca, w którym postawiono go w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono niedobór.

Przy określaniu sumy odpisów amortyzacyjnych bierze się pod uwagę wszystkie odpisy, również te, które nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.

Jeśli wybierzemy metodę liniową, należy zastosować stawki określone w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych. Dla samochodów ciężarowych oraz osobowych stawka amortyzacji liniowej wynosi 20% w stosunku rocznym. Metoda ta polega na dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych w równych ratach przez cały okres amortyzacji.

W określonych warunkach stawki amortyzacyjne podane w Wykazie mogą być podwyższane. Samochody, które będą używane bardziej intensywnie niż przeciętnie, albo wymagające szczególnej sprawności technicznej można amortyzować stawką podwyższoną.

Przy podwyższeniu stawki należy używać współczynnika 1,4. Większą stawkę można zastosować po miesiącu, w którym wystąpiły okoliczności uzasadniające to podwyższenie. Jeśli ustaną warunki będące przyczyną podwyższenia stawki amortyzacji, firma powinna wrócić do stawki podstawowej.

Zmiany stawek (podwyższenia, obniżenia lub powrotu do stawek podanych w Wykazie) można dokonać tylko od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Firma może także obniżyć stawki amortyzacyjne podane w Wykazie, jednak wówczas nie ma konieczności wystąpienia szczególnych warunków.

W przypadku samochodów osobowych używanych lub ulepszonych, po raz pierwszy wprowadzonych do środków trwałych można stosować stawki indywidualne. Jednak okres amortyzacji nie może być krótszy niż 30 miesięcy.

Środki transportu uznaje się za:

• używane, jeżeli firma udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez 6 miesięcy;
• ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji, wydatki poniesione przez przedsiębiorstwo na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 20% wartości początkowej samochodu.