Problemy ze świadczeniami po śmierci ubezpieczonego

Generalną zasadą jest, że za miesiąc śmierci ubezpieczonego, jego bliscy mają prawo do otrzymania emerytury zmarłego. Prawo to wynika z art. 136 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 

Jednak córka jednego z emerytów nagłośniła sprawę, w której nie może otrzymać świadczenia po swoim zmarłym ojcu. Ubezpieczony zmienił bank - poinformował o tym ZUS w formie elektronicznej. Zamknął konto w jednym, a otworzył w drugim banku, a odpowiednie dane dostarczył do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie prosił o potwierdzenie, że emerytura wpłynie na nowe konto. 

ZUS poinformował ubezpieczonego, że przyjął jego oświadczenie o zmianie konta i wprowadzi ją do systemu w terminie 30 dni, zgodnie z przepisami. 

Mimo to, po jego śmierci Zakład Ubezpieczeń Społecznych przesłał należną emeryturę na zamknięte konto, do którego nikt z rodziny nie miał dostępu. Pani Anna wniosła do ZUS o wypłatę niezrealizowanego świadczenia, jednak okazało się, że świadczenie zostało już wypłacone w formie przelewu na zamknięte konto. 

Bank czekał na oświadczenie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, aby dokonać zwrotu wypłaconej emerytury na konto zakładu. Jednak ten zamiast do banku, skierował sprawę do sądu, którego decyzja miała wykazać, czy faktycznie zwracać pieniądze córce zmarłego ubezpieczonego. 

Swoje postępowanie ZUS tłumaczył tym, że to ubezpieczony nie dopełnił swojego obowiązku zgłoszenia zmiany konta na co najmniej 12 dni roboczych przed terminem płatności świadczenia. W związku z jego opóźnieniem, pieniądze zostały przekazane na widniejący w systemie rachunek bankowy. 

Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich prosi o wyjaśnienia Zakład Ubezpieczeń Społecznych. W swoim piśmie przytacza jeszcze podstawę prawną żądań o wypłatę należnego świadczenia. Zgodnie bowiem z art. 136 ustawy o  emeryturach i rentach z FUS w razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia określone ustawą, świadczenia należne jej do dnia śmierci wypłaca się
a) małżonkowi, dzieciom, z którymi prowadziła wspólne gospodarstwo domowe,
b) w razie braku wskazanych wyżej - małżonkowi i dzieciom, z którymi osoba ta nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego,
c) innym członkom rodziny uprawnionym do renty rodzinnej lub na których utrzymaniu pozostawała ta osoba, jeśli nie ma osób wskazanych w punktach a i b.