Refundacja składek za osoby przed 30. rokiem życia

Pracodawca jest obowiązany do dalszego zatrudniania skierowanego bezrobotnego przez okres 6 miesięcy po zakończeniu okresu refundacji kosztów poniesionych na składki na ubezpieczenia społeczne. Oznacza to, że łączny okres zatrudnienia musi wynieść 18 miesięcy – 12 miesięcy refundowane oraz 6 miesięcy bez refundacji.

Przepisy przewidują sankcję w przypadku rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę w trakcie przysługiwania refundacji lub niewywiązania się z warunku utrzymania osoby w zatrudnieniu przez okres 6 miesięcy przypadających po ustaniu refundacji. Pracodawca jest obowiązany do zwrotu wszystkich otrzymanych środków wraz z odsetkami ustawowymi w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty.

Odsetki nalicza się od całości kwoty otrzymanych środków. Oblicza się je od dnia wypłaty pierwszej refundacji. Dla refundacji związanej z pierwszą pracą wprowadzono jednak zasadę, że im większy stopień realizacji umowy, tym niższa kwota refundacji do zwrotu. Dotyczy to jednak tylko ostatnich 3 z 18 miesięcy, na jakie powinien zostać zatrudniony pracownik.

W przypadku utrzymania zatrudnienia skierowanego bezrobotnego przez okres uzyskiwania refundacji kosztów poniesionych na składki na ubezpieczenia społeczne oraz przez co najmniej 3 miesiące po upływie okresu refundacji pracodawca jest obowiązany do zwrotu 50% łącznej kwoty refundacji.

Pracodawca nie ma obowiązku zwrotu refundacji w trzech sytuacjach, pomimo niespełnienia warunku 18 miesięcy zatrudnienia. Brak sankcji ma miejsce w przypadku:

1. rozwiązania umowy o pracę przez skierowanego bezrobotnego,
2. rozwiązania z nim umowy o pracę na podstawie art. 52 Kodeksu pracy,
3. wygaśnięcia stosunku pracy skierowanego bezrobotnego.

Refundacji w tych sytuacjach nie trzeba zwracać, a starosta skieruje na zwolnione stanowisko pracy innego bezrobotnego.