Oznacza to, że jeżeli choroba wystąpiła w okresie podlegania dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu, prawo do świadczeń ubezpieczony nabędzie po upływie 90 dni, nawet jeżeli w ciągu tych 90 dni uprzednio podlegał temu ubezpieczeniu obowiązkowo. Z kolei jeżeli w chwili zachorowania ubezpieczony podlegał obowiązkowo temu ubezpieczeniu, dla nabycia świadczeń chorobowych wystarczający jest okres 30 dni podlegania ubezpieczeniu chorobowemu, bez względu na to, czy w okresie poprzedzającym okres obowiązkowego ubezpieczenia było ono dobrowolne czy obowiązkowe.
Przypomnijmy, że ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego:
- po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – jeżeli podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu,
- po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – jeżeli jest ubezpieczony dobrowolnie.
Przykład:
Przedstawiciel handlowy był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w okresie od 14 maja do 31 lipca 2012 r. Następnie od 1 sierpnia 2012 r. podjął inną pracę, tym razem na podstawie umowy zlecenia. Z tego tytułu został zgłoszony do wszystkich ubezpieczeń, w tym także do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. Zleceniobiorca zachorował 7 sierpnia i przedłożył zwolnienie lekarskie na okres od 7 do 17 sierpnia 2012 r. Ze względu na to, że okres ubezpieczenia chorobowego do dnia choroby obejmował łącznie 85 dni, zasiłek chorobowy będzie przysługiwał temu ubezpieczonemu dopiero od 12 sierpnia. 90-dniowy okres ubezpieczenia chorobowego upłynie bowiem 11 sierpnia 2012 r.
