Kontrakty forward zabezpieczają przed ryzykiem walutowym

Data: 30-09-2013 r.

Wraz z rozwojem gospodarki rozszerza się gama instrumentów finansowych. W ostatnich latach coraz większe znaczenie zaczęły zyskiwać te, które bezpośrednio wiążą się z rynkiem finansowym: papiery dłużne, akcje, waluty, kontrakty futures, itp. W kontraktach forward jedna ze stron zobowiązuje się dostarczyć, a druga odebrać w podanym terminie w przyszłości określoną ilość waluty po uzgodnionej z góry cenie.

Kontrakty forward są znane od bardzo dawna. Zdaniem historyków pojawiły się już w XII wieku we Francji, kiedy to flamandzcy kupcy przybywający na jarmarki do Szampanii używali listów de faire, czyli umów na dostarczenie towarów w późniejszym terminie.

Początkowo zawierane były między farmerami a handlarzami i przetwórcami na określoną ilość towarów związanych z rolnictwem (np. zboża, ryż, bydło), które miały być dostarczone odbiorcy po wcześniej ustalonej cenie.

Kontrakty forward znacznie ułatwiały gospodarowanie: po ich zawarciu farmerzy z góry wiedzieli, po jakiej cenie będą mogli sprzedać swoje produkty, a nabywcy mieli gwarancję otrzymania towaru określonej jakości po ustalonej wcześniej cenie w zaplanowanym terminie.

Na skutek różnic między cenami kształtującymi się na rynku w momencie rozliczenia transakcji a cenami uprzednio uzgodnionymi tylko jedna ze stron zarabiała, jednak obie miały znacznie ułatwione planowanie: farmerzy wiedzieli, ile mogą zainwestować w produkcję, aby była opłacalna, a handlarze i przetwórcy – po ile powinni oferować towar (lub wytworzone z jego zastosowaniem produkty) kolejnym nabywcom.

Bartłomiej Cegłowski, Katedra Finansów Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania im. Leona Koźmińskiego w Warszawie

Zobacz także:

Tagi: instrumenty pochodne