Analiza zapotrzebowania w procesie produkcji

Zapotrzebowanie klienta, którym w procesie realizacji zamówienia finalnego jest każdy proces, można określić poprzez parametry:

• Asortyment przypisany do stanowiska i analiza jego struktury pozwoli na wybór sposobu harmonogramowania jego produkcji. Najlepiej do tego przydaje się analiza Pareto, dzięki której można wyznaczyć, które produkty klasyfikują się, jako szybko rotujące, wolno rotujące lub produkty zamawiane okazjonalnie. Następnie, najlepiej wspólnie z osobami odpowiedzialnymi za sprzedaży należy ustalić warunki, które muszą być spełnione dla każdej grupy. Jaki wymagany jest czas realizacji zamówienia przez klienta zewnętrznego przy określonej cenie? Może się bowiem zdarzyć, że w trakcie dalszej analizy pojawi się wniosek, iż korzystniej będzie produkować część asortymentu bezpośrednio pod zamówienie, nawet przy wydłużonym czasie jego realizacji.

• Takt klienta – czyli co jaki czas potrzebna będzie 1 szt. półproduktu z wcześniejszej operacji lub 1 szt. materiału z magazynu/supermarketu. W większości przypadków z powodu braku przepływu jednej sztuki będzie to najmniejszy pojemnik z danym materiałem wyrażony czasem jego konsumpcji przez klienta. Oczywiście zakładamy, że klienci pośredni pracują w takim samym takcie jak klient ostateczny – w innym przypadku doszłoby do nadprodukcji! Najprościej rzecz ujmując: jeśli klient –stanowisko pakujące czekolady w zgrzewki po 6 szt., pakuje przez godzinę 100 zgrzewek, to musi zamówić, co godzinę 600 czekolad. Zatem takt klienta wynosi 6 sekund (dla jednej sztuki) lub 36 sekund dla minimalnej jednostki, z którą to gniazdo pracuje. Ten parametr będzie istotny przy wyliczaniu parametrów pętli zasileń. Do wyznaczania taktu należy wziąć pod uwagę również czas trwania przezbrojenia, który może wydłużyć takt!

• Odchylenie standardowe popytu opisuje wahania od wyznaczonego taktu klienta. Ta zmienność jest bardzo istotna przy wyznaczaniu supermarketu wyrobów gotowych. Jednak w przypadku supermarketów międzystanowiskowych te odchylenia są znacznie mniejsze, gdyż zostały wcześniej zamortyzowane przez zapas buforowy wyrobu gotowego. To właśnie dzięki odpowiednio umieszczonemu zapasowi można oprócz wypoziomowania i stabilizacji pracy w całym zakładzie osiągnąć jednocześnie redukcję całkowitego zapasu.

• Minimalna partia produkcyjna uruchamiana na danym stanowisku. Ta wielkość w przełożeniu na cykl produkcji będzie decydować o tym, jak często możliwa stanie się zmiana asortymentu. To z kolei wpływać będzie na proces dostawcy, który powinien taką ilość być w stanie dostarczyć, w takim samym tempie, z jakim jest zużywana. W praktyce oznacza to, że jeśli klient przetwarza w swoim procesie 20 szt. i dopiero po tej ilości zmienia asortyment, to co najmniej taką ilość powinien dostarczyć poprzedzający proces. Jeśli dostawca ma dłuższe serie produkcyjne, to może je składować w supermarkecie, z którego będą dostarczane tylko takie ilości, na jakie zgłasza zapotrzebowanie klient. Należy starać się jednak ujednolicić wielkość partii produkcyjnej w każdym etapie procesu produkcyjnego.

• Ilość wolnego miejsca na stanowisku oraz w obszarze do niego przyległym jest również ważna i istotna dla wyznaczenia pętli zasilających. Ogólnie można przyjąć, że jeśli jest mało wolnego miejsca przy linii, to żeby zapewnić ciągłość jej pracy powinno się zasilać ją niewielkimi porcjami, a to z kolei wymusza częste dostawy. Ponadto do tego trzeba odpowiednio przygotować logistykę wewnątrzzakładową.

Bartłomiej Zamostny