Przerwy w pracy nie zaliczane do czasu pracy
Do czasu pracy nie wlicza się:
- czasu dyżury pracowniczego, jeżeli pracownik nie wykonywał w tym czasie pracy (art. 1515 § 2 k.p.);
- przerwy przy przerywanym czasie pracy; za czas tej przerwy pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za czas przestoju (art. 139 § 1 k.p.). Przerywany system czasu pracy jest stosowany, jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, w tym systemie czasu pracy przewidziana jest nie więcej niż jedna przerwa w pracy w ciągu doby, trwająca nie dłużej niż 5 godzin;
- przerwy na spożycie posiłku lub załatwienie spraw osobistych (art. 141 § 1 k.p.). Pracodawca może wprowadzić jedną przerwę w pracy niewliczaną do czasu pracy, w wymiarze nieprzekraczającym 60 minut, przeznaczoną na spożycie posiłku lub załatwienie spraw osobistych.
Podróż służbowa a czas pracy
Problem w praktyce stanowi to, czy podróż służbowa jest wliczana do czasu pracy. W wyroku z dnia 27 stycznia 2009 r. (II PK 14/08) podróż służbowa polegająca na ciągłym przemieszczaniu się z jednego do innego miejsca w celu wykonywania obowiązków pracowniczych powinna być wliczana do czasu pracy.
Z kolei w wyroku z dnia 19 lutego 2007 r. (I PK 234/06) Sąd Najwyższy orzekł, że w ramach podróży służbowej - poza czasem wykonywania zatrudnienia - pracownik nie pozostaje w dyspozycji zakładu pracy w rozumieniu art. 128 k.p. (określającym czas pracy).