W każdym tygodniu pracownikowi przysługuje prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego. Przez tydzień rozumiany jest okres 7 kolejnych dni kalendarzowych, poczynając od 1. dnia okresu rozliczeniowego. Jest to tzw. odpoczynek tygodniowy.
Odpoczynek tygodniowy nie musi przypadać w niedzielę
Odpoczynek tygodniowy wynosi 35 godzin, na które składają się godziny odpoczynku dobowego po zakończeniu pracy oraz kolejne godziny wolne przypadające po zakończeniu poprzedniej doby pracowniczej.
Oznacza to, że ten okres odpoczynku obejmuje de facto właściwy tygodniowy okres odpoczynku wynoszący 24 godziny oraz udzielany łącznie z nim 11-godzinny odpoczynek dobowy.
W świetle powyższego należy stwierdzić, że jeżeli pracownik pracuje w poniedziałki, środy, piątki i niedziele np. w godzinach 9.00–17.00, odpoczynek tygodniowy w odpowiednim wymiarze będzie przysługiwał pracownikowi w dniach wtorek, czwartek oraz sobota. Odpoczynek wyniesie w poniedziałki, środy, piątki i niedziele 16 godzin pomiędzy 17.00 a 9.00 następnego dnia oraz 24 godziny od 9.00 do 9.00 we wtorki, czwartki i soboty. Pracownik korzysta zatem 3 razy z odpoczynku w wymiarze 40 godzin, realizując minimalny czas odpoczynku tygodniowego.
Odpoczynek tygodniowy powinien przypadać w niedzielę. Niemniej jednak w przypadkach dozwolonej pracy w niedzielę odpoczynek ten może przypadać w innym dniu.
art. 128 § 3 pkt 2, art. 133 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 1502).
