Jedna ze spółek w porozumieniu ze związkami zawodowymi przez 3 lata, w okresach przedświątecznych, przyznawała pracownikom bony towarowe. Były one finansowane ze środków ZFŚS. Podstawę przyznania świadczeń stanowił uzgodniony ze związkami zawodowymi preliminarz wydatków, określający kierunki wykorzystania funduszu socjalnego z podziałem na poszczególne rodzaje świadczeń i przypisane im kwoty. Od wartości bonów pracodawca nie odprowadzał składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.
W trakcie kontroli ZUS zarzucił spółce, że obowiązujący u niej regulamin ZFŚS nie przewidywał możliwości przyznania osobom uprawnionym bonów towarowych ani też nie określał zasad dystrybucji jego środków pod względem kryteriów socjalnych. Choć pracownicy otrzymywali bony o różnej wartości, to decydowały o tym wyłącznie ich zarobki. Pracodawca nie pytał natomiast pracowników o aktualną sytuację rodzinną i materialną, a oni sami nie składali pisemnych wniosków o przyznanie bonów oraz oświadczeń o dochodach rodziny.
ZUS nakazał spółce naliczyć składki od przyznanych bonów. Płatnik zaskarżył tę decyzję do sądu okręgowego, a ten zgodził się z ZUS.
