Zasada równości płac zleceniobiorców dotyczy stawki netto

Do zleceniobiorców nie stosuje się przepisów antydyskryminacyjnych przewidzianych w Kodeksie pracy. A zatem tylko pracowników dotyczy reguła przewidująca, że mają równe prawa z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków.

Do zleceniobiorców stosuje się jednak obowiązujące od kilku lat regulacje o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania. Zakazują one m.in. nierównego traktowania osób fizycznych ze względu na płeć, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, religię, wyznanie, światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną w zakresie warunków podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej lub zawodowej, w tym w szczególności w ramach pracy na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Nie można jednak uznać, że zleceniodawca narusza zasady równego traktowania, ustalając kwoty wynagrodzenia netto na tym samym poziomie, jeśli w przypadku poszczególnych osób skutkuje to ustaleniem różnych kwot brutto. Kwestie ubezpieczeń społecznych regulują bowiem przepisy niezależne od zleceniodawców. Nie odpowiadają oni za to, że na skutek cech indywidualnych poszczególnych zleceniobiorców ich świadczenia i zobowiązania wobec systemu ubezpieczeń społecznych będą różne.

Istotne jest, że zleceniodawca ustalił wynagrodzenie wypłacane „na rękę” na równym poziomie przy uwzględnieniu kryterium pracy jednakowej jakości. Gdyby zleceniodawca ustalił różne wynagrodzenie netto za taką samą pracę np. kobiecie i mężczyźnie, naraziłby się na zarzut naruszenie zasad równego traktowania.