Jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie. Jeżeli nie ma obowiązującej taryfy, a nie umówiono się o wysokość wynagrodzenia, należy się wynagrodzenie odpowiadające wykonanej pracy.
Do umowy zlecenia nie stosuje się przepisów antydyskryminacyjnych przewidzianych w Kodeksie pracy.
Nowe zasady równego traktowania wynikające z regulacji UE
W stosunku do zleceniobiorców będą natomiast miały zastosowanie regulacje o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania. Przepisy te regulują kwestie przeciwdziałania naruszeniom zasady równego traktowania ze względu na płeć, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, religię, wyznanie, światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną. Stosuje się je między innymi do osób fizycznych, np. zleceniobiorców.
Na ich podstawie nie można mówić o dyskryminacji, jeśli dochodzi do np. odmiennego traktowania ze względu na wiek i gdy polega to na ustalaniu dla celów zabezpieczenia społecznego różnych zasad przyznawania lub nabycia prawa do świadczeń.
Zgodnie z tymi przepisami zakazuje się nierównego traktowania osób fizycznych ze względu na płeć, rasę, pochodzenie etniczne lub narodowość w zakresie dostępu i warunków korzystania z zabezpieczenia społecznego.
Nie można jednak uznać, iż zleceniodawca narusza zasady równego traktowania ustalając kwoty wynagrodzenia netto na tym samym poziomie, jeśli w przypadku poszczególnych osób skutkuje to ustaleniem różnych kwot brutto (w związku z różnymi zobowiązaniami wobec ZUS).
