Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie:
Możesz wypowiedzieć pracownikowi umowę o pracę z powodu nieposłuszeństwa
Odmawianie lub kwestionowanie wykonywania poleceń zlecanych przez przełożonego, zwlekanie z wykonywaniem poleceń i lenistwo mogą być wystarczającymi przyczynami wypowiedzenia umowy o pracę.
1) ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych;
2) popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem;
3) zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.
Podważenie autorytetu przełożonych, poprzez kontestowanie ich decyzji wpływa na dyscyplinę i morale pracowników oraz może niekorzystnie oddziaływać na jakość wykonywanych czynności. Pracownik, który pozostaje w relacji podporządkowanej do swojego przełożonego może odmówić wykonania jego polecenia jedynie w przypadkach określonych prawem.
Przekroczenie przez pracownika tzw. granic dozwolonej krytyki w stosunku do przełożonego lub pracodawcy może – w wyjątkowych przypadkach – stanowić przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. Takie zachowanie może bowiem zakłócić prawidłowe funkcjonowanie zakładu pracy.
Pracownik może odmówić wykonania polecenia służbowego, jeżeli jest ono sprzeczne z prawem, warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy, bądź stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia, a także wówczas gdy wykonanie polecenia wymaga szczególnej sprawności psychofizycznej, której pracownik nie posiada.
Przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę może być również konflikt personalny pomiędzy pracownikiem a przełożonymi lub innymi pracownikami. Nie będą tutaj miały znaczenia popularność danego pracownika, ani nawet poparcie pozostałych pracowników – dla uznania zasadności wypowiedzenia stosunku pracy wystarczy konflikt z jedną osobą.
Nawet uzasadniona krytyka stosunków istniejących w zakładzie pracy powinna mieścić się w granicach porządku prawnego, nie dezorganizować pracy i umożliwiać normalne funkcjonowanie zakładu pracy.
Wyrok SN z 28 lipca 1976 r., sygn. akt I PRN 54/76
art. 32, 42, 52, 210 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2016 r. poz. 1666 ze zm.).
