Załóżmy, że pracodawca zamierza zatrudnić obcokrajowca. Pracownik chciałby, aby umowa o pracę była zawarta w języku angielskim. Czy zawarcie takiej umowy będzie zgodne z prawem? Od czego zależy, w jakim języku zawierana jest umowa o pracę? W jakim języku pracodawca powinien zawrzeć umowę o pracę z pracownikiem niebędącym obywatelem RP? Przeczytaj tekst i poznaj odpowiedzi na te pytania.
Właściwy język przy wykonywaniu przepisów z zakresu prawa pracy
Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami, a w szczególności z art. 7 października 1999 r. o języku polskim (tekst jedn.: Dz.U. z 2011 r. nr 43, poz. 224 z późn. zm.) na terytorium RP przy m.in. wykonywaniu przepisów z zakresu prawa pracy używa się języka polskiego, jeżeli:
- osoba świadcząca pracę ma miejsce zamieszkania na terytorium RP w chwili zawarcia umowy oraz
- umowa ma być wykonana lub wykonywana na terytorium RP.
Powyższe przepisy stosuje się również do dokumentów i informacji, których obowiązek sporządzenia lub podania wynika z odrębnych przepisów, np. informacja o warunkach zatrudnienia dla pracownika.
Umowa o pracę z obcokrajowcem
Pracodawca może zawrzeć z pracownikiem umowę o pracę w:
- w wersji lub wersjach obcojęzycznych obok wersji polskojęzycznej (podstawą wykładni będzie wersja w języku polskim, jeśli osoba świadcząca pracę jest obywatelem RP),
- tylko w wersji obcojęzycznej na wniosek osoby świadczącej pracę władającej tym językiem obcym, w którym sporządzana ma być umowa, jeśli osoba taka została pouczona o możliwości sporządzenia umowy w języku polskim.
Kary za nieprzestrzeganie przepisów
Kontrolę używania języka polskiego przy wykonywaniu przepisów z zakresu prawa pracy sprawuje Państwowa Inspekcja Pracy. Pracodawca lub osoba działająca w jego imieniu, która przy wykonywaniu przepisów z zakresu prawa pracy – wbrew obowiązkowi – sporządza umowę lub inny dokument wyłącznie w języku obcym, podlega karze grzywny do 5.000 zł.
