Czym jest tie-break

Definicja tie-breaka

Tie-break w piłce siatkowej, znany bardziej jako piąty set lub piąta partia meczu, to rodzaj dogrywki, która rozgrywana jest w momencie, gdy stan rywalizacji po czterech setach jest remisowy i wynosi 2-2.

Jednym z najdłuższych tie-breaków w historii siatkówki halowej został rozegrany podczas Pucharu Świata siatkarzy w Japonii w 2007 roku. Wówczas reprezentacja Australii pokonała w piątym secie Koreę Południową 29:27.

Zasady rozgrywania tie-breaka

Piąty set jest najkrótszą partią w meczu siatkarskim. Podczas gdy normalny set trwa do momentu zdobycia przez jedną z drużyn 25 punktów, tie-break rozgrywany jest do 15 punktów. W przypadku remisu 14:14, zespoły kontynuują grę aż do momentu uzyskania przez jeden z nich dwupunktowej przewagi, czyli 16:14, 17:15, 18:16, itd.

Przed przystąpieniem do rozgrywania piątego seta kapitanowie drużyn podchodzą do sędziego głównego w celu losowania stron oraz tego, kto będzie pierwszy zagrywał. W tie-breaku nie ma przerwy technicznej po zdobyciu 8 punktu przez jedną z drużyn. W tym momencie następuje zmiana stron, zespoły od razu wchodzą na boisku i ustawiają się tak samo, jak stały przed zmianą.

W piłce siatkowej plażowej tie-break to trzeci set meczu, który rozgrywany jest w momencie, gdy stan rywalizacji po dwóch setach jest remisowy i wynosi 1-1. Gra toczy się podobnie, jak w przypadku piłki siatkowej halowej do momentu uzyskania przez jedną z drużyn 15 punktów lub uzyskania dwupunktowej przewagi. Zmiana stron w tym secie następuje po każdych 5 punktach, a nie jak w dwóch poprzednich partiach po siedmiu.

Tie-break rozgrywany jest również w innych dyscyplinach sportu, m.in. tenisie ziemnym, tenisie stołowym oraz badmintonie.