Jakie zasady obowiązują w siatkówce

Modyfikacja zasad gry w siatkówkę

Największą modyfikację przepisów siatkarskich przyniósł rok 1998. Po mistrzostwach świata w Japonii Międzynarodowa Federacja Piłki Siatkowej zmieniła system punktowania – drużyny zdobywają punkt po każdej akcji, niezależnie od tego, kto zagrywa, wydłużyła set z 15 do 25 punktów przy minimum 2 punktach różnicy – oprócz tie-breaka, czyli piątego seta, w którym gra się do 15 punktów, wprowadziła zawodnika libero – zmiennika jednego z graczy linii obrony oraz wydłużyła czas na wykonanie zagrywki z 5 do 8 sekund.

Nowelizacja przepisów nastąpiła w 2008 roku. Od tego czasu sędzia odgwizduje błąd dotknięcia siatki tylko w momencie kontaktu zawodnika z górną taśmą (biała taśma o szerokości 7 cm) lub w momencie, gdy dotknięcie siatki w jakikolwiek sposób utrudnia grę przeciwnikowi.

Przyśpieszono również procedurę zmiany graczy, zwiększono liczbę zawodników libero do dwóch, którzy mogą zmieniać zawodników w czasie gry bez sygnalizacji o zmianie (od 2011 roku libero mogą zmieniać się między sobą) oraz liczbę graczy, którzy mogą być wpisani do meczowego protokołu – maksymalnie 12 lub 14.

Obowiązujące zasady gry w siatkówkę

W siatkówce chodzi o przebicie piłki nad siatką tak, aby upadła na pole gry drużyny przeciwnej lub wymusiła na niej popełnienie błędu, np. odbicie piłki w aut.

Wprowadzenie piłki do gry rozpoczyna się od zagrywki. Zespół na swojej połowie może odbić piłkę trzykrotnie z tym, że jeden zawodnik może ją dotknąć tylko raz. Wyjątkiem są dwie sytuacje – zawodnik może odbić ponownie piłkę jeśli ta odbije się od jego bloku oraz gdy między jego pierwszym a trzecim odbiciem kontakt z piłką ma inny zawodnik.

Piłkę można odbijać dowolną częścią ciała.

Jedna partia meczu toczy się do momentu zdobycia przez jedną z drużyn 25 punktów przy dwóch punktach różnicy, np. 26:24, 27:25, itd. Mecz gra się do 3 wygranych setów. W przypadku remisu 2:2 rozgrywany jest piąty set tzw. tie-break do 15 punktów lub dwóch punktów różnicy, np. 16:14, 17:15, itp.

Zawodnicy na boisku

Na boisku jednocześnie może znajdować się 12 zawodników (po sześciu na jednej stronie boiska). Zawodnik libero zmienia jednego gracza z linii obrony – pole gry między linią trzeciego metra a linią końcową – po zakończonej akcji. Zagrywkę wykonuje się zza końcowej linii boiska, jej nadepnięcie uznawane jest za błąd. Może ona dotknąć siatki tylko w momencie, gdy przeleci na jej drugą stronę. Zagrywki nie można blokować ani atakować, należy ją przyjąć i rozegrać akcję.

Zawodnicy na boisku ustawiają się po trzech wzdłuż linii siatki i trzech w polu obrony, zgodnie z ustawieniem zapisanym na specjalnej kartce przekazanej sędziemu przez trenera przed meczem. Przemieszczanie się zawodników (rotacja) następuje po zdobyciu przez zespół możliwości wykonania zagrywki. Zawodnicy zmieniają się wówczas zgodnie z ruchem wskazówek zegara o jedną pozycję.

Wśród zawodników wyznacza się kapitana, ale nie może nim zostać zawodnik libero. Kapitan bierze udział w losowaniu stron oraz zagrywki przed rozpoczęciem meczu. Tylko on może rozmawiać z sędzią jako reprezentant całego zespołu. Kiedy znajduje się na ławce rezerwowych, trener musi wyznaczyć innego zawodnika do tej funkcji, który znajduje się na boisku.

W czasie seta trener może dokonać 6 zmian. Jeden gracz może opuścić boisko raz w ciągu seta i powrócić również raz na swoje miejsce. Liczba zmian z libero jest nieograniczona.

To podstawowe zasady obowiązujące w piłce siatkowej. Szczegółowy regulamin gry określa dokument wydany przez FIVB.