Żywność organiczna
Najbardziej precyzyjnym określeniem dla żywności produkowanej w opozycji do wielkohektarowych upraw przemysłowych jest słowo „organiczna”. W języku polskim często określamy taki rodzaj rolnictwa mianem „ekologicznego”. Oba terminy stosowane są obecnie zamiennie.
Określenie zdrowa żywność jest pojęciem na tyle pojemnym, że trudno mu przypisać jednoznaczną treść. W sklepach z tego rodzaju produktami natrafimy nie rzadko na produkty nie mające z żywnością organiczną nic wspólnego, na przykład piwa z rodzimych browarów. Podobnie, epitety „wiejski”, „naturalny” itp. Nie mają one żadnego prawnego umocowania.
Żywność ekologiczna
Żywność ekologiczna w przeciwieństwie do tej „zdrowej” objęta jest szeregiem prawnych obostrzeń, które gwarantują, że kupowany przez nas produkt spełnia wymogi mu stawiane. Co to oznacza? To, że powstał bez sztucznych nawozów, pestycydów, w poszanowaniu dla środowiska naturalna, zaś zwierzęta nie były dokarmiane antybiotykami i hormonami.
Za wydawanie certyfikatów żywności ekologicznej (oddzielnie dla każdego produktu) odpowiada w Polsce Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (IJHAR-S). Kontrolę w gospodarstwach ekologicznych może przeprowadzać szereg, także prywatnych ośrodków certyfikacji, zatwierdzonych przez IJHAR-S.
Przepisy stanowią, iż na etykiecie produktów ekologicznych muszą znaleźć się:
- nazwa i numer upoważnionej jednostki certyfikującej, której podlega producent,
- nazwa i adres producenta oraz jeśli różny – właściciela lub sprzedawcy produktu, nazwa produktu, gdzie stosowne, znak identyfikacyjny partii towaru (cyt. za: rolnictwoekologiczne.org.pl)
Ponadto, na produkcie powinien znaleźć się także napis „Rolnictwo ekologiczne – system kontroli WE”, i znak wspólnotowy „Rolnictwo ekologiczne”.
