Żyzne gleby i łagodny, śródziemnomorski klimat stanowią tu warunki idealne do uprawy rozmaitych warzyw i owoców. Kuszące swoją ciemnofioletową barwą bakłażany, soczyste pomidory, życiodajne drzewa oliwne, pyszne papryki, ogórki, czosnek i soczewica to narodowe plony Grecji, na których opiera się jej sztuka kulinarna.
Natomiast porośnięte trawą góry stanowią idealne miejsce do wypasu owiec, których mięso wykorzystuje się do przyrządzania aromatycznej, opiekanej na wielkim, pionowym rożnie baraniny zwanej gyros, zaś mleko do produkcji rozmaitych serów: słynnej fety, najstarszej spośród wszystkich serów graviery, twardego, żółtego kefalotiri czy niesolonego, używanego do deserów manouri.
Jedną z najważniejszych cech greckiej kuchni jest jej cudowna prostota i dbałość o świeżość składników. Mięsa i ryby są najczęściej po prostu grillowane, a ich niesamowity smak i aromat wynika z uprzedniego oprószenia czosnkiem, oregano i sokiem z cytryny.
Baranina (która jest w tych rejonach bezsprzecznie najbardziej popularna), drób lub wieprzowina jest opiekana w postaci dość cienko rozbitych steków - tzw. brizola lub średnich kawałków nadzianych na przemian z różnymi warzywami na długie szpadki do szaszłyków (souvláki). Można ją także drobno posiekać czy zmielić – w takiej formie, duszona w esencjonalnych sosach, służy do nadziewania bakłażanowej zapiekanki, mussaki lub jako podstawa śródziemnomorskiego gulaszu z pomidorami, czosnkiem, szalotkami i ziołami, zwanego stifado.
Owoce morskich połowów także stanowią integralną część greckiego menu; na uwagę zasługują przede wszystkim: ośmiornica (octapodi), kalmary (kalamarakia), barwena (barbúnia), labraks (lavráki), a także skorupiaki – krewetki (garides) i langusty (astakós).