Nasi dziadkowie do ocieplania mieszkań od wewnątrz używali dywanów wieszanych na ścianach, a rodzice – meblościanek. Nasze pokolenie odkryło właściwości styropianu i wełny mineralnej, jednak dopiero od niedawna zaczęto produkować lekkie odmiany betonu komórkowego, które doskonale nadają się do ocieplania lub docieplania pomieszczeń od wewnątrz. Tak jak wełna, są one materiałem mineralnym o dużych właściwościach izolacyjnych, także oddychają, nie gromadzą wilgoci i nie stanowią zagrożenia podczas pożaru. Ich dodatkową zaletą jest ich nieodkształcalność, umożliwiająca szybie i proste układanie, a także rezygnację ze stelaży.
Izolacyjność termiczna
Już na lekcji fizyki w szkole podstawowej możemy się dowiedzieć, że izolacyjność termiczna jest sumą oporów cieplnych poszczególnych warstw. A nawet jeśli na tej lekcji byliśmy akurat nieobecni, to z matematyki z pewnością pamiętamy, że sumowanie jest działaniem przemiennym, zatem – przynajmniej w teorii – kolejność warstw izolacyjnych nie powinna mieć znaczenia. Jest jednak co najmniej kilka powodów, dla których nadrzędne znaczenie powinna mieć przywołana wyżej zasada: „przegrody zewnętrzne izolujemy od zewnątrz”. Innymi słowy: ściany budynku lepiej ocieplać od zewnątrz, co niechętnie, ale uczciwie przyznają producenci ociepleń wewnętrznych.
- Pierwsza sprawa to akumulacja ciepła w murze – izolacja termiczna po zewnętrznej stronie sprawia, że konstrukcja muru przejmuje część ciepła dostarczanego do pomieszczenia, wskutek czego w upalne dni pomieszczenie nie ulega przegrzaniu, a zimą dłużej się wychładza – wyjaśnia Piotr Harassek, inżynier z firmy Xella Polska. – Ponadto mniejsze jest ryzyko występowania mostków termicznych, bo warstwa izolacji zewnętrznej pokrywa całą powierzchnię elewacji. Trudniej także wykrapla się para wodna, jako że izolacja po stronie zewnętrznej ogranicza kondesację pary w warstwie konstrukcyjnej muru.
Są jednak nieruchomości, które z różnych względów nie mogą lub nie powinny być ocieplane od zewnątrz. Są to:
- budynki wpisane do rejestru zabytków lub objęte ochroną konserwatorską, których elewacje ze względów konstrukcyjnych czy estetycznych nie mogą być modyfikowane,
- budynki stojące „w ostrej granicy” działki, w których każda dodatkowa warstwa na elewacji będzie wchodzić na sąsiednią nieruchomość,
- budynki, których właściciele (także wspólnota czy spółdzielnia mieszkaniowa) nie zgadzają się na inwestycję ocieplenia budynku z zewnątrz,
- budynki użytkowane okresowo, które wymagają szybkiego ogrzania na krótko (np. kościoły, hale sportowo-widowiskowe), a zatem akumulacja cieplna i bezwładność termiczna muru ma mniejsze znaczenie, za to wewnętrzna izolacja umożliwia szybkie ogrzanie pomieszczenia bez konieczności nagrzewania muru.
Nie tylko ściany nośne
Choć ocieplanie od wewnątrz kojarzone jest przede wszystkim ze
ścianami zewnętrznymi, to w wielu przypadkach można je wykorzystywać
również wtedy, gdy chcemy poprawić izolacyjność termiczną pozostałych
części budynku.
Jak to się robi i za ile
Przyjmijmy, że mamy do ocieplenia pokój o powierzchni 11 mkw. i
powierzchni ocieplanej ściany 8 mkw. Przy zastosowaniu płyt izolacyjnych
o grubości 6 cm, zalecanych przez jednego z czołowych producentów,
średni koszt ocieplenia wyniesie ok. 900 brutto. Z wyliczeń tegoż
producenta wynika, że – przy obecnych cenach nośników energii
potrzebnych do ogrzania tego pomieszczenia – szacowany czas zwrotu tej
inwestycji to 3-4 lata.
Podany koszt obejmuje tylko zakup płyt i zaprawy, bo montaż można
wykonać samodzielnie, jeśli ściana jest w miarę równa, a wykonawca
dysponuje choćby minimalnymi umiejętnościami technicznymi. Mówiąc
obrazowo – jest to znacznie łatwiejsze, niż układanie glazury.
Jak to się robi? Po oczyszczeniu powierzchni ściany należy
przygotować zaprawę i nanieść ją równomiernie na całą powierzchnię
płyty. Płytę trzeba przyłożyć do ściany, delikatnie przesunąć i
docisnąć. Ewentualne nierówności można łatwo wyrównać pacą lub papierem
ściernym. Następnie na powierzchnię ściany należy nanieść zaprawę i
wtopić w nią plastikową siatkę, a następnie zatrzeć całą powierzchnię.
Po wyschnięciu pozostaje ją wyrównać i pomalować, a prace można
prowadzić niezależnie od pory roku i warunków zewnętrznych.
Tomasz Cudowski
Zobacz także:
