Kara nie zmusi ucznia z zaburzeniami lękowymi do powrotu do szkoły

Data: 18-11-2013 r.

Stany lękowe ucznia i fobia szkolna stanowią poważny problem w związku z frekwencją. Stosowanie administracyjnej procedury realizacji obowiązku szkolnego nie przyniesie pożądanego efektu. Tylko specjalistyczna pomoc lekarska i psychologiczno-pedagogiczna daje szanse na powrót ucznia na zajęcia szkolne.

Problemy uczniów z zaburzeniami depresyjno-lękowymi i fobią szkolna nie mogą pozostawać bez interwencji specjalistów. Jednocześnie przyznanie nauczania indywidualnego, jako jedynej formy pomocy bez skutecznej terapii, nie załatwi sprawy.

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przypadku fobii szkolnej

Obecne tendencje postępowania psychiatrycznego (standardy w przypadku leczenia zaburzeń lękowych i odmowy chodzenia do szkoły) są następujące:

  1. nauczanie indywidualne powinno być traktowane jako element planu terapeutycznego – czyli razem z psychoterapią i ewentualnie farmakoterapią. W przypadku nastolatka często oprócz terapii indywidualnej niezbędna jest terapia rodzinna;
  2. nauczanie indywidualne powinno być stosowane jako element stopniowego powrotu do szkoły – czyli zaczynamy na przykład od nauczania indywidualnego w szkole, potem uczeń uczęszcza na jeden przedmiot w klasie, resztę przedmiotów odbywa indywidualnie, następnie zwiększamy ilość przedmiotów, na których przebywa z klasą itd.

Rozpoznanie sytuacji rodzinnej dziecka

Zakładając, że uczeń jest chory dla szkoły ważne są informacje:

  • jaki jest/był plan terapii i leczenia (samo nauczanie indywidualne, zwłaszcza w domu, nasila problem zaburzeń lękowych);
  • czy rodzice/opiekunowie prawni są gotowi pomóc dziecku i podjąć terapię;
  • czy są wydolni wychowawczo.

Jeśli na dwa ostatnie pytania odpowiedź jest:

  • pozytywna - to czekając na wizytę u psychiatry, można poprosić lekarza pierwszego kontaktu o wskazanie nauczania indywidualnego ze względu na stan zdrowia do momentu rozpoczęcia właściwej terapii (aby rozwiązać problem nieobecności);
  • negatywna – to zasadne byłoby skierowanie sprawy do sądu o wgląd w sytuację rodzinną chłopca (przesłanki zaniedbania – czyli braku leczenia).

Procedura administracyjna to ostateczność

Stosowanie procedury realizacji obowiązku szkolnego w przypadku przekroczenia 50% nieusprawiedliwionej nieobecności traktować należy jako ostateczność. Przy czym nie należy rezygnować równolegle - przy współpracy z rodzicami – z zapewnienia dziecku odpowiedniej pomocy.

Uwaga! W przypadku rzeczywistej choroby o podłożu lękowym żadne kary finansowe nie zmuszą ucznia do chodzenia do szkoły.


Anna Zych
, pedagog, terapeutka, doradca metodyczny m.st. Warszawy w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej


Zobacz także:

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

Jak nauczyć dziecko dbania o porządek

pobierz

Jak oduczyć dziecko przeklinania

pobierz

Nowe zasady oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów

pobierz

Reforma oświaty

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 30094 )
Array ( [docId] => 30094 )