Błąd w wyborze formy opodatkowania może słono kosztować

Podatnicy na wybór bądź zmianę formy opodatkowania mają czas do 20 stycznia każdego roku. W tym celu składają do urzędów skarbowych odpowiednie oświadczenia. Z informacji urzędów skarbowych wynika, że nawet kilkanaście procent oświadczeń jest wadliwa. Podatnicy wybierają sposób rozliczeń, z którego nie mogą korzystać, np. wybierają ryczałt ewidencjonowany,  przy działalności, która tę formę opodatkowania wyklucza.

Nie wszyscy podatnicy mogą np. korzystać z opodatkowania w formie ryczałtu ewidencjonowanego. W ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym z jednej strony  zostało bowiem określone kryterium podmiotowe – mogą z niej korzystać tylko określone podmioty, a z drugiej strony kryterium przedmiotowe – tylko do określonej wysokości przychodów, tj. 150 tys. euro.

Decydując się na wybór ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, podatnik musi spełnić ustawowo określone warunki. Przede wszystkim, możliwość wyboru ryczałtu zależy od rodzaju działalności, która jest przez niego wykonywana.

Przepisy podatkowe nie uzależniają prawa do zastosowania ryczałtu od określenia właściwego kodu PKD bądź symbolu PKWiU. Decydujące jest to, czy podatnik faktycznie prowadzi taki rodzaj działalności, który może być opodatkowany ryczałtem.

W przypadku wyboru niewłaściwego sposobu opodatkowania urzędy skarbowe informują podatników, że dana forma nie może w ich przypadku być zastosowana. Wówczas podatnik musi uregulować PIT według zasad ogólnych, czyli skali PIT ze stawkami 18 i 32%. W gorszej sytuacji są przedsiębiorcy, którzy dopiero przy składaniu zeznania rocznego – np. w ryczałcie PIT-28 – otrzymują informację ze skarbówki, że przez cały rok płacili niewłaściwy podatek. W takim przypadku trzeba uregulować zaległość podatkową za cały rok. Do tego dojdą też odsetki od takiego długu.