Wydatki ponoszone na nabycie opon do samochodu będącego środkiem trwałym firmy są kosztem uzyskania przychodu, ponieważ auto jest wykorzystywane na cele prowadzonej działalności. Do kosztów podatkowych można zaliczyć również wydatek poniesiony na usługę wymiany opon w takich autach.
Sposób rozliczania wydatków na zakup opon letnich do takich pojazdów zależy od tego, czy opony zostają nabyte w momencie zakupu samochodu, czy też już w momencie używania tego auta (tj. po wprowadzeniu go do ewidencji środków trwałych).
Jeżeli firma nabywa samochód wraz z kompletem opon letnich, wartość tych opon powiększa wartość początkową samochodu, jako koszt związany z zakupem środka trwałego. Oznacza to, że w takich przypadkach wydatek poniesiony na zakup opon należy uwzględniać w kosztach uzyskania przychodów przez odpisy amortyzacyjne, naliczane od całej wartości początkowej samochodu.
Podobnie będzie, w sytuacji gdy wydatek na opony letnie zostanie poniesiony przed oddaniem samochodu do używania (czyli do dnia wpisania go do ewidencji środków trwałych). Również wtedy wartość takich opon powinna zwiększyć wartość początkową samochodu i zostać rozliczona w kosztach przez odpisy amortyzacyjne, dokonywane od całej wartości tego pojazdu.
Natomiast wydatek na zakup opon do samochodu, który jest już używany w firmie (wpisany został do ewidencji środków trwałych),można zaliczać bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów.
W tym miejscu należy wyraźnie zaznaczyć, że wydatki ponoszone na opony do takich aut nie są ulepszeniem środka trwałego (nie stanowią one bowiem przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji czy modernizacji samochodu). Oznacza to, że nawet gdy wydatki te przekraczają 3.500zł, nie powiększają wartości początkowej auta i nie należy rozliczać ich poprzez odpisy amortyzacyjne. A zatem wydatki na zakup opon letnich do samochodu już używanego, niezależnie od ich wysokości, można zaliczać bezpośrednio w koszty, są one bowiem wydatkami związanymi z bieżącą eksploatacją auta. Takie stanowisko potwierdzają organy podatkowe.
W przypadku samochodu osobowego niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych, wykorzystywanego na cele działalności firmy, kosztem uzyskania przychodów są wydatki poniesione na bieżącą eksploatację samochodów (w tym wydatki na wymianę opon), ale tylko w granicach limitu wyznaczonego tzw. kilometrówką.
Natomiast w przypadku samochodów ciężarowych, niezaliczonych do środków trwałych firmy, wydatki ponoszone na bieżącą eksploatację można zaliczać bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów bez jakichkolwiek ograniczeń (niezależnie od wartości takich wydatków). Wydatki dotyczące takich samochodów ciężarowych nie są bowiem limitowane, nie trzeba prowadzić dla nich ewidencji przebiegu.
Podstawa prawna:
- art. 15 ust. 1, art. 16g ust. 3 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 ze zm.),
- art. 22 ust. 1, art. 22g ust. 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).
Iwona Kryśpiak, doradca podatkowy
Zobacz również:
