Organizacja prowadząca sezonową działalność gospodarczą ma obowiązek zaprzestania dokonywania odpisów amortyzacyjnych w miesiącu następującym po miesiącu, w którym została ona zawieszona. Nie dotyczy to jednak środków trwałych wykorzystywanych do czynności służących zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów.
Środek trwały musi mieć związek z przychodami
Z prowadzeniem działalności sezonowej wiąże się ponoszenie różnego rodzaju wydatków, które przy spełnieniu określonych warunków będą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Kosztami są te poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Zasada ta dotyczy także wydatków związanych z używaniem do celów działalności środków trwałych oraz wartości niematerialnych. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych kwalifikacja nie następuje bezpośrednio, lecz w formie odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej składników majątku.
Jednym z najważniejszych warunków amortyzacji środków trwałych jest ich używanie na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Ponadto, pod kątem zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów istotny jest związek danego składnika z przychodami.
Nieużywanych środków trwałych nie wolno amortyzować
Obowiązujące przepisy zakazują amortyzacji składników majątku będących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi, które nie są używane na skutek zawieszenia działalności gospodarczej. Podatnik ma obowiązek zaprzestania dokonywania odpisów amortyzacyjnych w miesiącu następującym po miesiącu, w którym zawiesił działalność. Zatem ze względów podatkowych bardziej korzystne jest formalne zawieszenie działalności na początku miesiąca, a nie pod jego koniec.
Dopuszczalna działalność w czasie zawieszenia
W okresie zawieszenia przedsiębiorcy nie wolno wykonywać działalności gospodarczej ani osiągać z niej bieżących przychodów. Przepisy podatkowe nie wskazują, jakiego rodzaju koszty podatnik może ponosić w okresie zawieszenia działalności, tak aby wolno mu było je rozliczać w kosztach uzyskania przychodów.
Podatnikowi wolno potrącać w kosztach wszystkie wydatki związane z zachowaniem i zabezpieczeniem działalności gospodarczej (źródła przychodów). Chodzi tutaj np. o koszty ochrony budynków i pomieszczeń w okresie, kiedy nie są wykorzystywane w działalności, ich wynajmu, ubezpieczenia, bieżących remontów, podatku od nieruchomości, mediów, rat leasingowych itp.
Po wznowieniu działalności gospodarczej podatnikowi wolno będzie powrócić do amortyzacji środków trwałych (a także wartości niematerialnych i prawnych). Kontynuowanie amortyzacji po okresie zawieszenia działalności należy rozpocząć już w miesiącu jej wznowienia.
Amortyzacja na specjalnych zasadach
Jeśli organizacja nie decyduje się na zawieszenie wykonywanej sezonowo działalności gospodarczej, powinna pamiętać o tym, że wykorzystywane w jej ramach środki trwałe są amortyzowane na nieco innych zasadach niż składniki majątku używane przez cały rok obrotowy. Od używanych sezonowo środków trwałych odpisów amortyzacyjnych należy dokonywać jedynie w okresie ich wykorzystywania. W odniesieniu do takich składników majątku nie jest możliwa amortyzacja poza sezonem ich wykorzystywania.
Mariusz Olech, prawnik specjalizujący się w prawie podatkowym
Zobacz także:
