Podstawa opodatkowania VAT przy imporcie – nowa interpretacja ogólna

Zgodnie z art. 30b ust. 4 ustawy o VAT podstawa opodatkowania z tytułu importu towarów obejmuje koszty dodatkowe, takie jak prowizja, opakowania, transport i ubezpieczenie (o ile nie zostały one włączone do wartości celnej) – ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju (jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium UE) – jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu.

Jednak nie tylko wymienione jako przykładowe w tym ww. przepisie koszty powinny być uwzględnione przy określaniu podstawy opodatkowania dla potrzeb VAT. Należy w niej ująć także inne koszty, o ile nie zostały włączone do wartości celnej a są ponoszone do określonego miejsca przeznaczenia. Wskazywał to również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 czerwca 2011 r. sygn. akt I FSK 668/10.

Do podstawy opodatkowania powinny być wliczone te koszty dodatkowe, które związane są przede wszystkim bezpośrednio z transportem sprowadzanych towarów. Można do nich zaliczyć załadunek, przeładunek lub wyładunek. W przypadku opłat portowych/terminalowych, takimi kosztami byłyby opłaty THC (Terminal Handling Charges).

Przedsiębiorcy będący importerami muszą pamiętać, że w przypadku, gdy w chwili przywozu towarów znane jest tylko pierwsze miejsce ich przeznaczenia, to wtedy do podstawy opodatkowania powinny być wliczane tylko te koszty dodatkowe, które ponoszone są do tego miejsca przeznaczenia, a które nie zostały wliczone do wartości celnej. W sytuacji, gdy w momencie dokonania importu znane jest inne miejsce przeznaczenia znajdujące się na terytorium UE – wówczas w podstawie opodatkowania powinny być uwzględnione koszty poniesione również w pierwszym miejscu przeznaczenia. Są to bowiem wydatki wynikające z transportu do tego innego miejsca przeznaczenia.