Jakie służebności przewidziane są w polskim prawie

Służebność gruntowa

Zgodnie z kodeksem cywilnym, nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności.

Takie obciążenie nazywa się służebnością gruntową. Obciążenie może mieć jedynie na celu zwiększenie użyteczności nieruchomości władnącej lub jej oznaczonej części. Służebność gruntowa obciąża konkretną nieruchomość, niezależnie od tego kto jest jej właścicielem.

Najczęściej spotykanym przykładem służebności gruntowej jest służebność drogi koniecznej.

Służebność osobista

Nieruchomość można również obciążyć na rzecz oznaczonej osoby fizycznej prawem, którego treść odpowiada treści służebności gruntowej. Obciążenie to nazywamy służebnością osobistą. Służebność osobista jest prawem związanym z konkretną osobą. Wobec tego jest to prawo niezbywalne.

Najczęściej występującą służebnością osobistą jest służebność mieszkania.

Służebność przesyłu

Nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 kodeksu cywilnego, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń. Obciążenie to nazywa się służebnością przesyłu.

Służebność przesyłu ustanawia się najczęściej w związku z budową linii wysokiego napięcia, rurociągów, gazociągów. O urządzeniach służących do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz innych urządzeniach podobnych mówi bowiem art. 49 k.c.

Jest to stosunkowo nowe rozwiązanie. Zostało ono wprowadzone do polskiego prawa w sierpni u 2008 r.