Sądy rozpatrujące sprawy o adopcję dziecka polskiego pochodzenia przez cudzoziemców, mają obowiązek dokonać odpowiednich ustaleń czy konkretne dziecko może zostać przysposobione przez polską rodzinę, czy ewentualnie powinno trafić do polskiej rodziny zastępczej. Dopiero po rozpatrzeniu wszystkich możliwości, gdy sąd dojdzie do przekonania, że szans w danym przypadku na adopcję krajową nie ma, wówczas można rozważać przysposobienie przez osoby zamieszkałe poza granicami kraju.
Nadrzędną rolę w adopcji odgrywa interes dziecka. Sądy, zajmujące się sprawami o przysposobienie, powinny współdziałać z wyspecjalizowanymi instytucjami, których działalność polega na organizowaniu zastępczych środowisk dla dzieci, które nie mają możliwości wychowywania się w rodzinach naturalnych.
Aby wybrać najbardziej optymalne dla dziecka rozwiązanie, należy uwzględnić zachowanie ciągłości w wychowaniu dziecka, jego tożsamość etniczną, religijną, językową czy kulturową. Kryteria te mogą m.in. przesądzić, że pierwszeństwo w przysposobieniu uzyskają obywatele polscy lub osoby polskiego pochodzenia zamieszkałe za granicą.
