Wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia odpowiednio po kursie:
- faktycznie zastosowanym w tym dniu, wynikającym z charakteru operacji - w przypadku sprzedaży lub kupna walut oraz zapłaty należności lub zobowiązań,
- średnim ogłoszonym dla danej waluty przez NBP z dnia poprzedzającego ten dzień - w przypadku zapłaty należności lub zobowiązań, jeżeli nie jest zasadne zastosowanie kursu, o którym mowa w pkt 1, a także w przypadku pozostałych operacji(art. 30 ust. 2 uor).
Zasady wyceny rozchodu środków pieniężnych
Rozchód walut może być wyceniany według:
- kursów przeciętnych, to jest ustalonych w wysokości średniej ważonej kursów walut,
- kursu waluty, z uwzględnieniem waluty, która najwcześniej wpłynęła na walutowy rachunek bankowy,
- kursu waluty, z uwzględnieniem waluty, która najpóźniej wpłynęła na walutowy rachunek bankowy
Prześledźmy poniższy przykład, aby zobaczyć, jak przy wyliczaniu kosztu prowizji w danym miesiącu, rozpoznać różnice kursowe i jak je ująć w ewidencji księgowej.
Przykład
Przyjmijmy, że przedsiębiorstwo usługowe posiada na rachunku bankowym środki pieniężne wycenione w następujący sposób:
- 5.000 euro x 4,40 zł (z 25 lipca 2012 r.)
- 3.000 euro x 4,50 zł (z 30 lipca 2012 r.)
Jednostka - zgodnie z przyjętą polityką rachunkowości - do rozliczania środków walutowych stosuje metodę FIFO. Prowizje bankowe wycenia natomiast wg średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.