Międzynarodowy Standar Rachunkowości nr 23 wymusza kapitalizację kosztów finansowania zewnętrznego w odniesieniu do dostosowywanych składników aktywów, czyli takich, dla których okres niezbędny do przygotowania ich do zamierzonego użytkowania lub sprzedaży jest znaczący.
Poniżej zamieszczamy przykłady dostosowywanych składników aktywów, należą do nich:
● zapasy,
● instalacje fabryczne,
● instalacje wytwarzające energię,
● wartości niematerialne,
● środki trwałe w budowie,
● nieruchomości inwestycyjne.
Standardowymi przykładami kosztów finansowania zewnętrznego według MSR 23 są:
● koszty finansowe z tytułu leasingu finansowego ujmowanego zgodnie z MSR 17 Leasing;
● odsetki od kredytu w rachunku bieżącym, a także odsetki od krótkoterminowych i długoterminowych pożyczek oraz kredytów;
● amortyzacja dyskonta lub premii związanych z pożyczkami i kredytami;
● amortyzacja kosztów poniesionych w związku z uzyskaniem pożyczek i kredytów;
● różnice kursowe, które powstają w związku z pożyczkami i kredytami zaciągniętymi w walucie obcej - w takim stopniu, w jakim są uznawane za korektę kosztów odsetek.